W stanowisku dla Trybunału Konstytucyjnego PG podaje, że nowy przepis ustawy o IPN jest niezgodny z konstytucyjną zasadą zakazu nadmiernej ingerencji państwa wynikającą z art. 2 konstytucji.
Nowela doprowadziła do powstania unormowania faktycznie dysfunkcjonalnego, mogącego skutkować zaistnieniem rezultatów przeciwnych do zakładanych – czytamy w piśmie prokuratora-ministra Ziobry, w którego resorcie nowelizacja powstała.
Trybunał ma na wniosek prezydenta Andrzeja Dudy skontrolować nowe rygory karne ustawy o IPN, które przewidują do trzech lat więzienia za pomówienie Polski i Polaków o udział lub współudział w zbrodniach niemieckich podczas drugiej wojny światowej. Za pomówienia nie tylko w kraju, lecz także za granicą, co jest głównym elementem sporu wokół tej noweli, a zatem i w państwach, w których takie czyny nie są przestępstwem. Prokurator generalny wnosi o uznanie za niekonstytucyjną tej części nowelizacji. PG wskazuje, że penalizacja pomówień w nowych przepisach ustawy o IPN nie jest jedynym środkiem ich zwalczania. Temu ma też służyć nowy rozdział ustawy: „Ochrona dobrego imienia Rzeczypospolitej Polskiej i Narodu Polskiego", rozszerzający przepisy cywilne o ochronie dóbr osobistych na dobre imię Rzeczypospolitej Polskiej i naród polski.
Prezydent Duda ustawę podpisał i wysłał do TK. We wniosku wskazał, że sprawcy pomówień za granicą mogą być nieświadomi bezprawności ich czynu, a sama obawa o skutki wypowiedzi o wydarzeniach historycznych może wpływać, choćby ze względu na barierę językową, na swobodę wyrażania poglądów. Dodajmy, że prezydent zgłosił do TK dalej idący wniosek: zaskarżył cały art. 55a, w szczególności za surową w jego ocenie karę do trzech lat więzienia za publiczne i wbrew faktom pomawianie Polski i Polaków o współudział w zbrodniach niemieckich, wyrażając obawy, czy rygory te, posługujące się ogólnymi określeniami, nie zagrożą świadczeniu prawdy o Holokauście, zwłaszcza przez ofiary tamtych zbrodni, oraz swobodzie wypowiedzi gwarantowanej przez Konstytucję RP, także gdy wypowiedzi są kontrowersyjne.
Minister Ziobro nie podziela tak daleko idących zarzutów prezydenta. Wskazuje, że nowe rygory są wystarczająco precyzyjne, a przewidziane w nich kary proporcjonalne do czynów. Sankcje nie mogą być iluzoryczne z perspektywy chronionego dobra, a w tym zakresie ustawodawca ma swobodę regulacyjną.
