Wyrok TK ws. ograniczenia aborcji - ucierpią kobiety biedne

Skoro nie wolno usunąć ciąży z powodu wad płodu, czy lekarze nie zrezygnują z badań prenatalnych?

Pewnie nie, choć wydaje się, że młodzi lekarze ginekolodzy, których wykształciliśmy w badaniach prenatalnych, mogą śmiało zacząć rozglądać się za pracą zagranicą, bo tam będzie ona potrzebna. Ale badania prenatalne są potrzebne i ja, osobiście, zawsze wysyłam i będę wysyłał pacjentki na takie badania.

Co czeka kobietę zmuszoną do urodzenia ciężko chorego dziecka?

Wiele lat temu zaproszono mnie do programu, w którym przyszła mama dziecka z zespołem Downa opowiadała, że jej dziecko będzie normalne i niczym nie będzie się różnić od rówieśników. Obok siedziała pani ginekolog, która wtórowała tym zachwytom. Ja miałem być przeciwwagą. Powiedziałem przyszłej matce, że podziwiam jej heroizm i zapytałem, czy pani doktor na pewno wyjaśniła jej dokładnie, jakim ryzykiem obarczone jest jej dziecko. Czy zdaje sobie sprawę, że najprawdopodobniej będzie miało upośledzoną odporność, więc będzie ciągle chore, wymieniłem inne choroby, na które jest narażone. Spytałem też, czy wie, że w najlepszym wypadku jej dziecko osiągnie w życiu poziom 9-12-latka. I powiedziałem, że już pierwsza wizyta w piaskownicy uświadomi jej, że jej dziecko nie jest takie same jak inne.

Dlaczego Pan to zrobił?

Dlatego że od lat leczę matki niepełnosprawnych dzieci. Wiele z nich przychodzi do mnie z pretensjami: „Dlaczego pan nie wyjaśnił mi dokładniej, co mnie czeka? Dlaczego nie przekonywał mnie pan wystarczająco długo?". Kochają swoje dzieci, ale ich życie jest bardzo ciężkie i gdyby mogły cofnąć czas, wiele z nich wybrałoby zakończenie ciąży. 95 proc. matek takich dzieci w ciągu dwóch lat zostaje sama - mężczyzna nie wytrzymuje ciśnienia. Muszą ze wszystkim mierzyć się same. Również z cierpieniem swoich dzieci, a to jest dla rodzica najtrudniejsze. Zabieranie kobietom, które noszą ciężko uszkodzony płód, wyboru to barbarzyństwo. I dziwię się, że koledzy ginekolodzy nie zabiorą w tej sprawie głosu, nie staną w obronie swoich pacjentek. Jako jedyny stanowisko wydał konsultant krajowy perinatologii prof. Mirosław Wielgoś, za co należy mu się wielki szacunek. Gdyby żył mój przyjaciel prof. Romuald Dębski, na pewno głośno by mówił o tym, co rząd szykuje kobietom. Na pewno by nie odpuścił.