W celu podjęcia pracy w Polsce nadal wymagane jest posiadanie zezwolenia na pracę, chyba że dany cudzoziemiec jest zwolniony z obowiązku jego uzyskania na podstawie obowiązujących przepisów (np. posiada zarejestrowane w powiatowym urzędzie pracy oświadczenie o zamiarze powierzenia wykonywania pracy cudzoziemcowi).
Okres pobytu na terytorium państw obszaru Schengen w ramach ruchu bezwizowego nie może przekroczyć 90 dni w ciągu każdego 180-dniowego okresu (liczy się łączny okres pobytu na terytorium wszystkich państw Schengen, w tym Polski). W razie potrzeby przedłużenia pobytu w celu wykonywania pracy, istnieje możliwość złożenia przez cudzoziemca wniosku do właściwego wojewody o wydanie odpowiedniego zezwolenia na pobyt czasowy. Zezwolenie takie jest wydawane na okres nie krótszy niż 3 miesiące i nie dłuższy niż 3 lata. Szczegółowe informacje o warunkach uzyskania zezwoleń na pobyt czasowy zawarte są na stronach internetowych Urzędu do Spraw Cudzoziemców oraz urzędów wojewódzkich.
Cudzoziemiec, który zamierza przyjechać i przebywać w Polsce w celu wykonywania pracy przez okres dłuższy niż 3 miesiące, może nadal ubiegać się o wydanie wizy krajowej w celu wykonywania pracy, uprawniającej do pobytu w Polsce przez okres dłuższy niż 90 dni, nie dłuższy niż rok.
UWAGA pracodawcy, podmioty powierzające pracę cudzoziemcowi:
Pracodawca zatrudniający cudzoziemca nadal jest zobowiązany zażądać od cudzoziemca przed dopuszczeniem go do pracy okazania dokumentu uprawniającego do legalnego pobytu w Polsce i przechowywania jego kopii przez cały okres powierzania pracy. Dokumentem takim może być kopia paszportu ze stampilą potwierdzającą przekroczenie granicy (w przypadku ruchu bezwizowego) lub kopia wizy albo kopia karty pobytu wydanej w związku z uzyskaniem zezwolenia pobytowego. W przypadku powierzenia wykonywania pracy cudzoziemcowi przebywającemu w ramach ruchu bezwizowego, dla uniknięcia ryzyka zarzutu powierzenia cudzoziemcowi nielegalnego wykonywania pracy, zalecamy sprawdzenie przez pracodawców pod koniec okresu 90 dni uprawniającego danego cudzoziemca do pobytu bez wizy, czy cudzoziemiec uregulował kwestie pobytowe (tj. ma wizę krajową, odpowiednie zezwolenie na pobyt czasowy upoważniające do wykonywania pracy albo odcisk stempla w paszporcie potwierdzający złożenie wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy).
