Dlaczego zmieniamy pracę?

Dla wielu Polaków perspektywa wyższych zarobków to główny powód przejścia do innej firmy. Jednak często równie istotna jest frustracja wywołana brakiem uznania i szans rozwoju u obecnego pracodawcy.

34-letnia Kamila, która przed kilkoma miesiącami przeszła z wydawnictwa do agencji PR, zarabia o jedną trzecią więcej niż w starej firmie. Twierdzi jednak, że nigdy by nie szukała nowej pracy, gdyby poprzedni szefowie bardziej doceniali jej starania.

Jak wynika z badań firmy doradczej Deloitte, takie opinie nie są wcale rzadkością wśród pracowników myślących o zmianie pracy. Tymczasem w niedawnym światowym badaniu Talent Edge 2020, które objęło też nasz region, przyznało się do tego prawie dwie trzecie badanych, a wśród 30 – 40-latków prawie trzy czwarte.

Wśród głównych powodów wymieniali brak perspektyw rozwoju kariery i frustrację związaną z brakiem uznania dla ich ciężkiej pracy. Ten brak uznania bardziej odczuwały kobiety, które też częściej niż mężczyźni przyznawały, że wsparcie i pochwały ze strony szefów mogłyby je skutecznie powstrzymać przed zmianą pracy.

Ponad połowa uczestników badania uznała, że ich firmy kiepsko sobie radzą z tworzeniem ścieżek karier i wyzwań zawodowych dla pracowników, a prawie co drugi krytycznie oceniał firmowy program rozwoju talentów.

Jak sądzi Katarzyna Berenda-Ratajczyk z zarządu firmy doradztwa personalnego Bigram, wiele zależy od etapu rozwoju zawodowego pracownika, a więc i jego wieku.

O ile dla specjalistów i menedżerów 45+, którzy zwykle mają już stabilną sytuację finansową, liczy się środowisko pracy i ciekawe zajęcie pozwalające uniknąć wypalenia, o tyle dla ambitnych 30 – 40-latków najważniejsze są względy finansowo-ambicjonalne. Argumentem za zmianą firmy jest perspektywa wyższej płacy (co ułatwi spłatę kredytu na mieszkanie czy dom) oraz szansa na awans i „lepszą wizytówkę". Jednak dla części kandydatów, zwłaszcza inżynierów pasjonatów, równie ważne jak podwyżka są wyzwania zawodowe w nowej firmie, np. dostęp do najnowszych technologii.

W badaniu Deloitte wielu 30 – 40-latków narzekało, że ich możliwości awansu blokuje starsze pokolenie menedżerów, które nie wybiera się na emeryturę. Także w Polsce łowcy menedżerskich głów przyznają, że o powtórkę szybkich, błyskotliwych karier z lat 90. XX wieku jest dużo trudniej.

Jak ostrzegają autorzy raportu, wyniki badań sygnalizują, że sporo firm może stracić znaczną część swych utalentowanych pracowników, a o nowych wcale nie będzie łatwo. Przypominają dane amerykańskiego Departamentu Edukacji, który ocenia, że 60 proc. nowych zawodów w XXI wieku będzie wymagało umiejętności posiadanych tylko przez 20 proc. obecnych pracowników.

60 procent zawodów XXI wieku będzie wymagało nowych umiejętności

Wiele europejskich badań wskazuje, że zmiana pracy łączy się najczęściej  z awansem, w tym także z awansem finansowym.  Z najbardziej spektakularnymi zmianami mamy do czynienia wówczas, gdy ze stanowisk specjalistycznych awansujemy  na stanowiska kierownicze.