Marian Banaś wymienia swoich ludzi

Jak tłumaczy, w NIK jest 60 proc. kontrolerów i 40 proc. administracji. Błachnia proponował, żeby te proporcje zmienić i doprowadzić do tego, żeby było 80 proc. kontrolerów i 20 proc. administracji. Miał też przeforsować pomysł podwyżek dla kontrolerów, i zaproponować powstanie wydziału kontroli doraźnej, do szybkich kontroli aktualnych tematów.

Według naszych rozmówców Błachnia nie mógł się dogadać z synem Mariana Banasia - Jakubem, który jest społecznym doradcą swojego ojca. Choć to ewidentny konflikt interesów, prezes nic sobie z tego nie robi.

Syn-doradca na mocy zarządzenia prezesa-ojca otrzymał wyjątkową pozycję w NIK. M.in. zobowiązuje dyrektorów w NIK, by udzielali społecznym doradcom „wszelkich informacji oraz przekazywania dokumentów”.  Wynikająca z zarządzenia koncepcja pracy społecznych doradców nie będących pracownikami NIK narusza zobowiązania do przestrzegania tajemnicy kontrolerskiej.

- Błachnia to legalista, dał się namówić na przyjście do NIK nie dla pieniędzy, ale żeby coś zrobić dla państwa. Rola figuranta go nie interesuje – twierdzi jeden z naszych rozmówców.

Zanim Dariusz Błachnia przyszedł do NIK (gdzie był zatrudniony przez pięć miesięcy) pracował w Policji. Ma długi staż w służbie, był nazywany "pierwszym kadrowym policji" - był wicedyrektorem kadr w Komendzie Głównej, a wcześniej - szefem tej komórki w komendzie wojewódzkiej w Radomiu. Z policji odszedł po konflikcie z obecnym szefem KGP. Błachnia chciał radykalnie reformować od lat niezmieniane zasady naboru do służby, i na tym tle starł się z komendantem głównym Jarosławem Szymczykiem. W efekcie został przez niego odsunięty i skierowany "do dyspozycji". Po wielu miesiącach pozostawania bez przydziału i zajęcia, odszedł ze służby, a sprawę skierował do sądu. W niektórych już zapadły korzystne dla niego wyroki.