Czy Duda zaszkodzi Dudzie - o szefie Solidarności i kandydacie na prezydenta pisze Eliza Olczyk

Można odnieść wrażenie, że Duda jest hiperaktywny. Pogroził śląskim posłom, ogłosił pogotowie strajkowe w całym kraju, nagrał spot, którego nie wyemitowała telewizja Silesia i z tego powodu stał się głośny, pojechał do protestujących górników na Śląsk i nieustannie występuje na konferencjach prasowych.

Znawcy sceny politycznej oczywiście wiedzą, że Dudów jest dwóch – Andrzej, europoseł i kandydat PiS na prezydenta, oraz Piotr, szef NSZZ „Solidarność". Ale czy wyborcy są zorientowani, że to są dwie różne osoby? Że kandydat PiS na prezydenta to spokojny, wyważony polityk, a nie twardy dążący do zwarcia przywódca związku zawodowego?

I czy nazwisko charyzmatycznego lidera „S" Piotra Dudy pomoże w kampanii prezydenckiej Andrzejowi Dudzie, czy też mu zaszkodzi?

W polityce znane są kariery osób, których głównym atutem było to, że nosiły głośne nazwiska. Przykładowo, dzięki popularności szefa CBA Mariusza Kamińskiego swoją przygodę z polityką rozpoczął inny Mariusz Kamiński, późniejszy bohaterów afery madryckiej, który doszedł do prestiżowego stanowiska rzecznika PiS.

Na południu Polski karierę polityczną można zrobić dzięki nazwisku Zając, które wypromował nieżyjący już Stanisław Zając, wieloletni poseł i senator najpierw ZChN, a później PiS.

Nieznana szerzej nauczycielka Alicja Olechowska została posłanką PO rok po wyborach prezydenckich, w których wystartował jeden z późniejszych założycieli Platformy Andrzej Olechowski, zdobywając 17 proc. głosów. A w 2007 r. do Sejmu z list PO wszedł tapicer Łukasz Tusk.

Oczywiście, Andrzeja Dudy nie można postawić na równi z Łukaszem Tuskiem, gdyż kandydat PiS na prezydenta jest w polityce od lat. Był wiceministrem sprawiedliwości, wysokiej rangi urzędnikiem w Kancelarii Prezydenta Lecha Kaczyńskiego, członkiem Trybunału Stanu oraz dwukrotnie z sukcesem startował w wyborach parlamentarnych. Jednak gdy Jarosław Kaczyński ogłosił w samym środku afery madryckiej, że obecny europoseł będzie kandydatem PiS na prezydenta, głównym zarzutem był fakt, że jest on postacią mało znaną. Komentatorzy twierdzili, że Dudę trudno będzie wypromować w pół roku. Później media zarzucały mu, że jego kampania jest mdła i mało zauważalna.

Ale od czasu gdy rząd postanowił zrestrukturyzować górnictwo i do gry weszli związkowcy, nazwisko Duda jest odmieniane przez wszystkie przypadki. Przy czym nawet najbardziej zorientowanym wyborcom może się pomylić, o którym Dudzie jest akurat mowa, bo obaj pojawiali się na Śląsku i wypowiadali w sprawie górnictwa.

Czy ostre wypowiedzi Piotra Dudy, np. ta pod adresem śląskich posłów PO – wiemy, gdzie mieszkacie, nie pomoże wam żaden immunitet – pomogą czy zaszkodzą Andrzejowi Dudzie, politykowi stonowanemu, nieuciekającemu się do takich emocjonalnych wypowiedzi? Czy to, że Piotr Duda gotów był ogłosić strajk generalny, jest dobrą wiadomością dla kandydata PiS na prezydenta o tym samym nazwisku?

Dr Norbert Maliszewski z Uniwersytetu Warszawskiego, specjalista ds. marketingu politycznego, uważa, że gdyby wyborcom faktycznie pomylił się Andrzej Duda z Piotrem Dudą, to twarde wypowiedzi tego drugiego nie pomagałyby pierwszemu.

– W wyborach prezydenckich liczy się bardzo określony wizerunek. Polacy chcą, żeby prezydent był człowiekiem uczciwym, wyważonym, patriotą i stał ponad podziałami politycznymi – mówi Maliszewski. – Wizerunek Piotra Dudy, który wyszarpuje komuś mikrofon i grozi posłom, nie pasuje do kampanii prezydenckiej.