Armenia - Azerbejdżan. Blokady i oskarżenia z wojną w tle

Z powodu rosyjskiej bezczynności w konflikcie od jesieni ubiegłego roku Erywań torpeduje wspólne przedsięwzięcia zdominowanej przez Moskwę Organizacji Układu o Bezpieczeństwie Zbiorowym (ODKB). Armenia należy do niej, Azerbejdżan nie. We wrześniu i obecnie, w styczniu, Erywań nie zgodził się na wspólne manewry wojskowe sojuszu na swoim terytorium. W listopadzie zaś premier Nikol Paszynian odmówił podpisania końcowych dokumentów szczytu ODKB, który odbywał się w Erywaniu.

Za to Ormianie zaczęli blokować dojazd do znajdującej się w ich kraju rosyjskiej bazy wojskowej w Giumri, domagając się, by Rosja wreszcie odblokowała drogę do Stepanakertu. Część polityków wypowiedziała się za usunięciem rosyjskich wojskowych z Armenii, dotychczas widziano w nich gwarantów bezpieczeństwa w obliczu agresywnego Azerbejdżanu.

Paszynian jednak zapewnia, że nie ma zamiaru stawiać Kremlowi żadnego ultimatum. Jednocześnie przyznał, że formalnie nie udaje się zakończyć ostatniego konfliktu. Nie można podpisać traktatu pokojowego, bo nie udaje się delimitacja i demarkacja granic. Premier tłumaczy to „całkowitym brakiem wzajemnego zaufania”. – My obawiamy się, że oni chcą zniszczyć naszą państwowość. Oni się boją, że na razie nie możemy ich zniszczyć, ale gramy na czas, by zebrać siły i w końcu to zrobić – wyjaśnił.

Jednocześnie jednak Erywań stara się znormalizować stosunki z głównym sojusznikiem Azerbejdżanu – Turcją. Wznowiono połączenia lotnicze między stolicami obu krajów oraz dopuszczono ruch towarowy przez zamkniętą od 1991 r. granicę.