Ich pracy przygląda się premier

Z kolei Kudrycka – zdopingowana przez premiera do pracy – po miesiącach ciszy przedstawiła w końcu plan reformy szkolnictwa wyższego i nauki. Ale wedle opozycji przyniesie więcej strat niż pożytku – wywoła protesty na uczelniach publicznych, bo na zmianach skorzystałyby prywatne szkoły wyższe. Ale pani minister – ocenia opozycja – też nie odejdzie, póki swego planu nie wprowadzi w życie.

Choć PO broni ministra infrastruktury Cezarego Grabarczyka, to wciąż mówi się, że zostanie wymieniony. Opozycja kpi z obsady całego kierownictwa tego resortu. – Nawet urzędnicy z czasów Marka Pola dziwią się, że ta ekipa jest tak słaba – mówią złośliwie politycy.

Wytykają resortowi, że stosuje taktykę „przyspieszenia przez opóźnienie”. Niby kontynuuje np. strategię drogową, ale nie słychać o planach oddawania do użytku kolejnych odcinków. Premier zaś – wylicza mu opozycja – tylko raz spotkał się z szefostwem Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad.

Niezagrożona jest natomiast minister pracy Jolanta Fedak. Choć i jej opozycja zarzuca brak wizji – nie przedstawiła swojej koncepcji zmian na rynku pracy. Posłanka PiS i była minister Joanna Kluzik-Rostkowska ma pretensje, że dobre projekty zmian, jakie zostawiła, utknęły w międzyresortowych uzgodnieniach. Między Fedak a PO podobno dochodzi do napięć. Jednak pani minister ma mocną pozycję polityczną – jest wiceprezesem PSL.

Z podobnych powodów pewnie może się czuć Ewa Kopacz – minister zdrowia kieruje PO na Mazowszu.

– Jest blisko premiera i w jego łasce – mówi Marek Balicki, poseł SdPl i były szef resortu. Sądzi, że Kopacz doskonale tworzy wizerunek zapracowanej, ale ocena ekspertów i dziennikarzy branżowych jest dla niej zła. Zarzucają jej bałagan, np. przy pracach nad pakietem ustaw reformujących służbę zdrowia. Jeden z projektów (dodatkowe ubezpieczenia zdrowotne) jest tak źle napisany, że Sejm nie może się nim zająć.