Nie rozgrywa się w Jackowie czy na Greenpoincie, nie wpada w stereotypy „szczurzopolacze" i w niewielkim stopniu dotyka emigracji solidarnościowej. Nietypowy jest zresztą jej główny bohater – Piotr Wołodin, potomek rosyjskich Kozaków, którzy bili się z bolszewikami, a po zwycięstwie rewolucji uciekli do Polski. Piotr urodził się już w Polsce, tu też wyuczył się na weterynarza i znakomitego jeźdźca, co zapewni mu potem chleb na obczyźnie.

Wołodin to Polak ze skazą, ale nieco inną niż typowe „polskie klątwy". Jako potomek dumnej szlachty nie na miejscu czuł się w PRL, z kolei w Brighton Beach (czyli Małej Odessie) też nie jest do końca swój – w końcu to Lach, a nie prawdziwy rosyjski emigrant. Jest przybyszem z nieistniejącego już świata, a jednocześnie nieśpieszno mu do przyszłości, bo też żadnej dla siebie nie widzi. „Tak jak w Polsce, tak i tu udawało mu się wymigiwać od wszelkich konieczności". I dryfuje, ciesząc się tym, co jest. A jest pięknie – leniwy nadmorski bulwar Małej Odessy, swojski gastronom z zimną wódką i gorącymi zakąskami, mała spokojna społeczność stworzona przez rosyjskich, kaukaskich, ukraińskich i innych rozbitków. Czasy jednak się zmieniają, nadchodzi Gorbaczow, pieriestrojka, a Atlantyk zaczyna wyrzucać na amerykański brzeg „nowych ruskich" – gangsterów, oszustów, morderców.