Reklama

Bogusław Chrabota: Przepaść i pustka

W wielotomowej powieści Christiana Jacqa „Ramzes" ten współczesny pisarz chyba po raz pierwszy wychwycił i wyeksponował w literaturze popularnej rolę rządzącej starożytnym Egiptem zasady harmonii i sprawiedliwości. Spersonifikowana jako Maat, bogini pod postacią młodej kobiety ze strusim piórem na głowie, strzegła naturalnego porządku zarówno we wszechświecie, jak i w ludzkim uniwersum. Odpowiadała za naturalny bieg rzeczy, stanowiąc zarazem jego niezbędny warunek; bez jej ciągłej interwencji w świat ludzi i przyrody wkradał się chaos, a z nim nieszczęście. Zakłóceniu ulegały wylewy Nilu, z nieba sypał się grad bądź nadchodziły fale szarańczy albo kraj pustoszyli wrogowie. Dlatego rytuały na jej cześć celebrowano codziennie, jej kapłanem, a zarazem depozytariuszem był osobiście faraon. Maat była w jakimś sensie zarówno strażnikiem duchowości króla oraz jego duszą. Wewnętrznym głosem upominającym się o sprawy ponadczasowe i sumieniem przywołującym, gdy trzeba, do porządku.

Publikacja: 02.07.2021 18:00

Foto: Wikimedia Commons, Domena Publiczna

Bogusław Chrabota

Reklama

W książkach Christiana Jacqa Maat jest chyba boginią najważniejszą. Ramzes odwołuje się do niej w każdej chwili. Każdy moment jego burzliwego życia toczy się z jej milczącym udziałem. Nie odstępuje go ani pod Kadesz, ani w Nubii, ani w królewskich pałacach. Jest miłością do ojczyzny, wyższą siłą moralną, która rozstrzyga, co dla kraju i jego ludu jest najważniejsze. Zignorowanie Maat jest zabronione, a jeśli król by się tego dopuścił, zaprzeczył ideałom harmonii, prawa i sprawiedliwości, Maat miała prawo go zniszczyć, odebrać władzę, godność i życie.

Pozostało jeszcze 80% artykułu

Tylko 19 zł miesięcznie przez cały rok.

Bądź na bieżąco. Czytaj sprawdzone treści od Rzeczpospolitej. Polityka, wydarzenia, społeczeństwo, ekonomia i psychologia. Treści, którym możesz zaufać.

Subskrybuj teraz! Zaloguj się

Reklama