Jesteśmy wszak, jak głosi tytuł jednej z modnych książek, zwyczajnym krajem, co zresztą nie jest niczym dziwnym, bo wszystkie kraje są zwyczajne, wszystkie historie pospolite i podobne do siebie, prawda?
I, co najważniejsze, wszyscy się zgadzają, że martyrologia to zło. Jasne, powiedzcie to w Izraelu, na pewno wam przyklasną, Irlandczycy przyjaźnie pomachają ręką, bo zapomnieli o swych traumach, Węgrów już nie rusza nazwa Trianon, zaś Ukraińców sprokurowany przez Sowietów głód. Można co prawda pamiętać o cierpieniach, jednak wyłącznie robotniczo-chłopskich (wersja europejska) lub czarnych (amerykańska). Inne bóle są mniej bolesne, to oczywiste.