Już za 19 zł miesięcznie przez rok
Jak zmienia się Polska, Europa i Świat? Wydarzenia, społeczeństwo, ekonomia i historia w jednym miejscu i na wyciągnięcie ręki.
Subskrybuj i bądź na bieżąco!
Różne odcienie bluesa
Recenzując płytę noblisty, trudno nie zacząć od warstwy lirycznej. Tym bardziej że teksty dziesięciu piosenek na „Rough and Rowdy Ways" liczą w sumie ponad 25 tys. znaków, czyli mniej więcej tyle, ile mieści się na 30 stronach książki. Nazywanie ich więc tekstami piosenek brzmi tak, jakby „Księgi Jakubowe" Olgi Tokarczuk nazwać opowiadaniem. Poemat, legenda, baśń – takie określenia pasują w tym przypadku lepiej. Samotność i poszukiwanie sensu w obliczu końca to bowiem najczęstsze motywy na tym albumie.
„I've Made My Mind to Give Myself to You" opowiada o samotnym człowieku, który widział wszystko, a pod koniec wędrówki zwraca się ku wierze. „Przeszedłem długą drogę rozpaczy, nie spotykając tam innych wędrowców; wielu ludzi, których znałem, odeszło. Podjąłem decyzję oddać się Tobie". „False Prophet" nawiązuje do poszukiwania Szatana przez mściwego Boga. W „Mother of Muses" Bob Dylan wzywa grecką muzę poetów Kaliope do zaśpiewania pieśni dla bohaterów sztuki, ludzi szczerych, walczących o rzeczy ważne. W „Black Rider" próbuje przegonić kusiciela: „Czarny jeźdźcu w czerni, odchodzę, a ty robisz wszystko, bym się obejrzał". „Key West" to hołd dla najbardziej wysuniętego na południe punktu w Ameryce. A ponad 16-minutowy „Murder Most Foul" przenosi nas do Dallas z 1963 r., do feralnego dnia zabójstwa J.F. Kennedy'ego.
Plus Minus
„F1: Film” z Bradem Pittem jako przejaw desperacji Apple Studios. Czy to hit?
„F1: Film” to dwuipółgodzinna reklama wyścigów Formuły 1. Zapłacą za nią widzowie i Apple Studios.
Plus Minus
Chaos we Francji rozleje się na Europę
Polityka nad Sekwaną to dziś pole eksperymentów, w tym wciągania do władzy partii dotąd izolowanych. Efekt – woj...
Plus Minus
Podcast „Posłuchaj Plus Minus”: Przereklamowany internet
W dzisiejszym odcinku podcastu „Posłuchaj Plus Minus” Daria Chibner rozmawia z Konstantym Pilawą z Klubu Jagiell...
Plus Minus
Gość „Plusa Minusa” poleca. Joanna Opiat-Bojarska: Od razu wiedziałam, kto jest zabójcą
Urzeka mnie głębia głosu Dave’a Gahana z zespołu Depeche Mode oraz ładunek emocjonalny ukryty między jego słowam...
Plus Minus
„28 lat później”: Memento mori nakręcone telefonem
„28 lat później” to zwieńczenie trylogii grozy, a zarazem początek nowej serii o wirusie agresji. A przy okazji...
Reklama