Aktualizacja: 10.05.2025 03:50 Publikacja: 09.05.2025 16:00
ANNA SZAREK wiolonczelistka, pedagog muzyczna, organizatorka koncertów i festiwali
Foto: Michał Sokołowski
Moją muzyczną miłością jest Luciano Pavarotti – jego głos porusza mnie do głębi. Płakałam, gdy odszedł. Wśród wiolonczelistów moim ulubieńcem pozostaje Christophe Coin. Poznałam go w młodości, koncertując we Francji, a później zaprosiłam na Festiwal Perła Baroku. Nadzwyczajny artysta, a prywatnie skromny, uduchowiony człowiek. Słychać to w nieziemskiej elegancji i pięknie jego gry. No i jeszcze jest ktoś – Charles Aznavour.
Wszyscy wiemy, że kiedyś było lepiej. Polityka wyglądała zupełnie inaczej, miała inny poziom i klimat, a debaty...
Nowy spektakl Teatru Współczesnego za dyrekcji Wojciecha Malajkata pokazuje, że warto szukać w teatrze wzruszenia.
Nadmierne i niepoprawne stosowanie leków to w Polsce plaga. Książka Arkadiusza Lorenca pokazuje tło tego problemu.
„Ale wtopa” to gra, przez którą można nieźle zdenerwować się na znajomych.
„Thunderbolts*” przypomina, że superbohaterowie wcale nie są doskonali.
W debacie o rynku pracy nie można zapominać o człowieku. Ideałem dla większości pozostaje umowa o pracę, ale technologie i potrzeba elastyczności oferują nowe rozwiązania.
Masz aktywną subskrypcję?
Zaloguj się lub wypróbuj za darmo
wydanie testowe.
nie masz konta w serwisie? Dołącz do nas
