Rozmowy o muzyce” są zapisem swobodnej dyskusji między dyrektorem Opery Wiedeńskiej (Ozawa) a miłośnikiem muzyki poważnej i jazzu (Murakami). Część tematów może zainteresować i zaskoczyć czytelnika, który nie ma profesjonalnej wiedzy o muzyce. Seiji Ozawa tłumaczy, w czym tkwi sukces pracy dyrygenta („Nie ma znaczenia, jak się porusza batutą w czasie koncertu. Ważniejsze jest poruszanie batutą w czasie prób w celu wyszkolenia orkiestry”). Duet Marukami-Ozawa zastanawia się, co wspólnego mają komponowanie utworów i pisanie książek. Rozważają, na ile podobnie działają rytm muzyki, który wciąga słuchacza w utwór i rytm tekstu, od którego nie sposób się oderwać („Jak ze sobą zestawione są słowa, zdania, akapity, kontrast między twardością a lekkością – to wszystko składa się na rytm”).