Świadomość długiego trwania instytucji, znaczenia religii i religijności dla kształtowania cywilizacji i kultur, uznanie, że ewolucja jest bezpieczniejszym procesem zmiany niż rewolucja – to wszystko ma ogromne znaczenie. Istotna w postawie konserwatywnej jest także świadomość, że nie wszystko, co było, jest dobre, oraz że dla ratowania długowiecznych instytucji trzeba je zmieniać. I wreszcie poczucie, że zmiany są nieuniknione, choć niekiedy nie da się zrobić wiele więcej, niż wpływać na nie korygująco. Klasyczny konserwatyzm jest też sceptyczny w odniesieniu do możliwości całościowego polepszenia ludzkiej natury i ludzkich instytucji (coś się naprawia, ale niemal jednocześnie coś się psuje), a także do możliwości działania, które byłoby doskonałe i jednoznacznie moralne (niekiedy broniąc jednych wartości, ograniczamy inne).