W 1984 roku Bernard Arnault kupił podupadającego, ale prestiżowego Diora. Potem przejął kontrolę nad firmą Louis Vuitton. Do pakietu dołączyły Celine i Givenchy. W 2013 roku grupa Arnaulta zanotowała sprzedaż wysokości 36 mld dolarów.

Na jednym z witraży katedry Notre Dame przedstawiona jest dama, która stroi się przed lustrem.

To alegoria luksusu – piętnowanego przez Kościół uosobienia zła, moralnej zgnilizny i zepsucia. Pisze o tym Christopher J. Berry w książce „The idea of Luxury" (Cambridge University Press 1994). Autor pokazuje historyczną ewolucję pojęcia luksusu. Nabywcy ekskluzywnych dóbr istnieli we wszystkich cywilizacjach – w starożytnym Egipcie, Babilonii, u Azteków. O luksusie jest mowa w Biblii i u Homera. Do historii przeszedł wjazd Jerzego Ossolińskiego do Rzymu 27 listopada 1633 roku. Okryte drogim suknem wozy z herbami, kozacy, dworzanie, wielbłądy, przystrojone rubinami, diamentami i turkusami konie, które gubiły złote podkowy, ponoć specjalnie źle przymocowane...

Historycznie zmieniało się tylko postrzeganie zbytku. Od potępianego, zagrażającego wartościom w średniowieczu aż do współczesnego – niewinnego usprawiedliwienia zachcianek konsumpcyjnych podsycanych przez kapitalizm.

Społeczeństwo konsumpcyjne zaczęło się kształtować w XVII-wiecznej Anglii i rozwijało się w XVIII i XIX wieku. Cenne dobra sprowadzane z dalekich krajów – porcelana, dywany, kawa, herbata, jedwab – znajdowały nabywców wśród arystokracji oraz rosnącej klasy średniej.