Wojskowa renta rodzinna jest świadczeniem pieniężnym przysługującym żołnierzom zawodowym oraz ich rodzinom na podstawie [link=http://akty-prawne.rp.pl/dzienniki/du/2004/8/poz.66.htm]ustawy z 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (DzU z 2004 r. nr 8, poz. 66 z późn. zm.[/link], dalej: ustawa).
Krąg uprawnionych do jej pobierania oraz przesłanki jej nabycia określają art. 23 i 24 ustawy. Wysokość i zasady jej przyznania zostały określone w [link=http://akty-prawne.rp.pl/dzienniki/du/2009/153/poz.1227.htm]ustawie o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (DzU z 2009 nr 153, poz. 1227)[/link]. W myśl art. 71 tej ustawy rodzice mają prawo do renty rodzinnej, jeżeli ubezpieczony bezpośrednio przed śmiercią przyczyniał się do ich utrzymania.
Ubiegający się o prawo do wojskowej renty (np. rodzice) powinni to wykazać. Samo wspólne zamieszkiwanie lub zakupienie przez zmarłego np. sprzętu gospodarstwa domowego czy udzielanie pomocy we wspólnym gospodarstwie rolnym nie jest wystarczającą przesłanką ustalenia uprawnień do wojskowej renty rodzinnej i nie jest równoznaczne z przyczynianiem się do utrzymania w rozumieniu powołanego przepisu.
[b]Tak orzekł Sąd Apelacyjny we Wrocławiu w wyroku (III AUa 921/10)[/b]. Przyjął bowiem celowościową interpretację wojskowej renty rodzinnej. Uznał, że [b]przyczynianie się zmarłego do utrzymania rodziców musi być rozpatrzone pod kątem oceny, czy ich warunki materialne wymagały[/b] takiego wsparcia.
Okoliczności przyczyniania się zmarłego do utrzymania można dowodzić za pomocą oświadczeń, o których mowa w § 13 i 19 [link=http://akty-prawne.rp.pl/Dokumenty/Rozporzadzenia/1980_89/DU1983Nr%2010poz%20%2049.asp]rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983 r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe i zasad wypłaty tych świadczeń (DzU nr 10, poz. 49 z późn. zm.)[/link].
