Działek budowlanych, zwłaszcza w atrakcyjnych lokalizacjach, brakuje. Osobom, które chcą zbudować swój wymarzony dom, pozostaje więc w wielu przypadkach kupno ziemi pod zabudowę siedliskową lub po prostu gruntu rolnego. Aby jednak się starać o pozwolenie na budowę, muszą najpierw zmienić jego przeznaczenie.
Zmienić przeznaczenie działki można tylko wtedy, gdy przewiduje to miejscowy plan zagospodarowania terenu. Przy tym w pierwszej kolejności na cele nierolnicze i nieleśne przeznacza się grunty oznaczone w ewidencji gruntów jako nieużytki, a w razie ich braku – inne grunty o najniższej przydatności produkcyjnej.
– Przeznaczanie na cele nierolnicze gruntów rolnych stanowiących użytki rolne klas I – III, jeżeli ich zwarty obszar projektowany do takiego przeznaczenia przekracza 0,5 ha, wymaga zgody ministra rolnictwa i rozwoju wsi. W przypadku gruntów rolnych stanowiących użytki rolne klas IV oraz gruntów rolnych stanowiących użytki rolne klas V i IV, wytworzonych z gleb pochodzenia organicznego i torfowisk, jeżeli ich zwarty obszar projektowany do takiego przeznaczenia przekracza 1 ha – wymagana jest zgoda marszałka województwa udzielana po uzyskaniu opinii izby rolniczej – mówi Olgierd Świostek, adwokat z kancelarii Świostek & Lenard.
Procedurę odrolnienia gruntu przeprowadza gmina w trakcie uchwalania nowego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.– Wyłączenie z produkcji rolnej wiąże się zasadniczo z obowiązkiem regulowania należności i opłat rocznych. Jednak zobowiązania finansowe z tytułu wyłączenia gruntów z produkcji rolniczej lub leśnej nie będą nakładane na zainteresowaną osobę, jeżeli działki te będą przeznaczone na cele budownictwa mieszkaniowego, o ile powierzchnia budynku jednorodzinnego nie będzie przekraczała 0,05 ha, a w przypadku budynku wielorodzinnego – 0,02 ha na każdy lokal mieszkalny – zauważa Agata Okorowska, radca prawny i wspólnik z kancelarii BSO Prawo & Podatki – Bramorski Szermach Okorowska.
Kwota należności z tytułu wyłączenia gruntów z produkcji zależy od powierzchni działki, jej klasy i rodzaju oraz równowartości ceny jednej tony żyta. – Ustaloną wysokość należności pomniejsza się o wartość gruntu określoną według cen rynkowych stosowanych w danej miejscowości w dniu faktycznego wyłączenia tego gruntu z produkcji – mówi Okorowska. Opłaty tej dokonuje się do 30 czerwca każdego roku przez dziesięć kolejnych lat, poczynając od pierwszego roku po rozpoczęciu nierolniczego korzystania z gruntu.