Wynagrodzenie notariusza nie może przekraczać maksymalnych stawek taksy notarialnej właściwych dla danej czynności.
Przy zakupie mieszkania na rynku wtórnym za wartość przedmiotu czynności notarialnej przyjąć należy wartość wskazaną przez strony, z uwzględnieniem kilku dodatkowych zasad.
Gdy mamy do czynienia z transakcją zamiany, do wyliczenia wysokości opłaty notarialnej pod uwagę bierze się najwyższą wartość zamienianego przedmiotu. Z kolei w przypadku działów liczy się ogólną wartość majątku. Natomiast przy oddawaniu gruntu w użytkowanie wieczyste kluczowa jest wartość pierwszej opłaty, a przy jej braku – skapitalizowana wartość opłaty rocznej, stosownie do przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn.
Gdy opłacie notarialnej podlega umowa o rentę, na podstawie której następuje zbycie nieruchomości, prawa użytkowania wieczystego albo spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu – do obliczeń uwzględniana jest wartość tych rzeczy lub praw.
Zgodnie z odpowiednim rozporządzeniem za przygotowanie aktu notarialnego dokumentującego między innymi umowę sprzedaży lokalu mieszkalnego, umowę sprzedaży działki budowlanej, umowę darowizny lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość, jeżeli umowa jest zawierana pomiędzy osobami zaliczanymi do I grupy podatkowej, a nabywcy są uprawnieni do skorzystania z ulgi (o której mowa w art. 16 ustawy z 28 lipca 1983 r. o podatku od spadku i darowizn), umowę przeniesienia własności lokalu lub domu jednorodzinnego z prawem do gruntu przez spółdzielnię mieszkaniową, umowę zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, umowę przenoszącą własność lub użytkowanie wieczyste, w wykonaniu umowy zobowiązującej oraz umowę zobowiązującą zawartą pod warunkiem lub z zastrzeżeniem terminu – maksymalna stawka wynosi połowę stawki określonej w rozporządzeniu.