Przykład
Powód jest właścicielem nieruchomości położonej w strefie peryferyjnej dużego miasta. Na nieruchomości tej znajduje się budynek mieszkalny, dwa budynki gospodarcze i murowany obiekt warsztatowy. Przez nieruchomość przebiega pod ziemią wodociąg oraz sieć ciepłownicza o średnicy 610 mm, ułożona w kanale zbudowanym z elementów żelbetonowych o szerokości ?2,85 m i długości 69,53 m. Powierzchnia nieruchomości zajętej przez sieć wynosi ?198 mkw. Powoduje to brak możliwości wykorzystania całej powierzchni działki zgodnie ?z planem zagospodarowania przestrzennego. W obrębie sieci ciepłowniczej niemożliwa pozostaje uprawa rolnicza. Zdaniem Sądu Najwyższego, ?z uwagi na to, że powód nie został w pełni pozbawiony możliwości wykonywania prawa własności nieruchomości i może wykonywać wobec naziemnej części działki pewne uprawnienia właścicielskie, nie może wchodzić w grę sposób określenia wysokości omawianego wynagrodzenia, które miałoby odpowiadać stawkom właściwym dla stosunku najmu lub dzierżawy. W ocenie Sądu Najwyższego „określenie wysokości wynagrodzenia powinno odpowiadać stopniowi ingerencji władającego gruntem w treść prawa własności przy uwzględnieniu wartości nieruchomości".
Wyrok SN Izby Cywilnej ?z 28 września 2011 r., IV CSK 84/11.
W praktyce kwestia sposobu obliczania wynagrodzenia rodzi sporo wątpliwości. Nawet jeśli zatem w danym przypadku uda się ustalić, kto od kogo i czego może żądać, to ostateczna wysokość kwoty wynikającej z wysuwanego roszczenia będzie największą niewiadomą. Prawdziwą rewolucję oraz rozwiązanie wszelkich wątpliwości przynieść miała ustawa o korytarzach przesyłowych. Z uwagi jednak na niekończące się prace nad nią problem uregulowania zasad korzystania przez przedsiębiorstwa przesyłowe z prywatnych nieruchomości wciąż pozostaje aktualny.
—s.c.d.
