Mamutaki zamieszkiwały Madagaskar i wyginęły około tysiąc lat temu. Ptaki te miały do 3 metrów wysokości i ważyły nawet ponad 700 kg. Największym przedstawicielem tego rzędu miał być Vorombe titan.
Naukowcy długo uważali, że mamutaki - podobnie jak większość gatunków z grupy bezgrzebieniowców, były aktywne głównie w dzień i miały dobry wzrok. Do bezgrzebieniowców należą m.in. strusie, emu czy kazuary.
Najnowsze badania wykazują jednak, że mamutaki - podobnie jak ich najbliżsi żyjący krewni, czyli kiwi - były praktycznie niewidome i prowadziły głównie nocny tryb życia.
W ramach badania nad mamutakami zespół badaczy z Uniwersytetu Teksasu w Austin cyfrowo zrekonstruował czaszki dwóch gatunków mamutaków posługując się skanami znalezionych na Madagaskarze skamielin. Ponieważ czaszki ptaków mocno przylegały do ich mózgów, badacze byli w stanie wywnioskować jaki był kształt mózgu ptaków.
W wyniku rekonstrukcji badacze ustalili, że część mózgu odpowiedzialna u ptaków za widzenie u obu gatunków mamutaków, których czaszki zrekonstruowano, była bardzo niewielka - podobnie jak u kiwi. W praktyce - jak czytamy w omówieniu badania - u jednego z tych gatunków część ta w ogóle nie występowała. To oznacza, że mamutaki miały bardzo słaby wzrok (w praktyce były niemal całkowicie ślepe), co sugeruje, że prowadziły nocny tryb życia.
