Dopamina jest najważniejszym przekaźnikiem systemu nagradzania w mózgu. Motywuje nas do działania jeśli, na przykład, osiągamy zamierzone cele. Marc Tittgemeyer i Heiko Backes z Instytutu Maxa Plancka, postanowili zbadać jak dopamina wpływa na spożycie pokarmów i na ile kontrolujemy własne łakomstwo. Naukowcy zaproponowali wolontariuszom koktajle mleczne i jednocześnie zmierzyli uwalnianie dopaminy w mózgu za pomocą nowo opracowanej metody.
Okazało się, że pierwszy zastrzyk dopaminy uwalniany jest w momencie kiedy poczujemy smak koktajlu, następny, gdy smakołyk dotrze do żołądka. Zespołowi udało się również określić, które obszary mózgu są w ten proces zaangażowane.
Naukowcy znaleźli również związek między subiektywnym pragnieniem a uwalnianiem dopaminy. Mózgi uczestników, którzy mieli szczególny apetyt na koktajl mleczny, wydzielały więcej dopaminy podczas degustacji napoju. Jednak porcja, która dotarła do żołądka, nie powodowała już tak dużego wyrzutu.
Spożycie pokarmu dostarcza organizmowi przede wszystkim energii i składników odżywczych. Najlepszy byłby układ, w którym ilość spożywanych kalorii byłaby równoważona przez zapotrzebowanie energetyczne organizmu. Na przykład robotnik pracujący na mrozie musi wprowadzić do organizmu znacznie więcej energii niż urzędnik spędzający większość czasu w bezruchu w dobrze ogrzanym pomieszczeniu. Jednak jedzenie ma też wartość nagrody. Jeśli mózg wysyła sygnały nagrody, które są silniejsze niż sygnały świadczące o zapotrzebowaniu energetycznym organizmu (np. poczucie sytości), jemy więcej niż to konieczne, a to może prowadzić do nadwagi i otyłości.
Wydawać by się mogło, że kontrolując uwalnianie dopaminy możemy zapobiegać otyłości. Niestety, nie jest to takie proste. Jest znacznie więcej sygnałów wysyłanych przez organizm, które maja wpływ na naszą samokontrolę. Jednak wiele z nich nadal nie zostało poznanych i zrozumianych.
