Angielski muzyk znany jest dziś głównie jako mąż swojej żony, o wiele sławniejszej i odnoszącej komercyjne sukcesy pianistki Diany Krall.
[wyimek][link=http://empik.rp.pl/national-ransom-costello-elvis,prod59120755,muzyka-p]Zobacz na Empik.rp.pl[/link][/wyimek]
W komercyjnym obiegu w zapomnienie poszła ogromna dyskografia Elvisa, którą tworzy od 1977 r., gdy wydał debiutancką płytę „My Aim Is True”. Album stał się credo punkowej bezkompromisowości.
Wkrótce stanął na czele grupy The Attractions, z którą współpracował do połowy lat 80. Z czasem jego wizerunek człowieka nowej fali się zmieniał. Poza zwariowanymi, pełnymi anarchicznej energii kompozycjami tworzył też melancholijne ballady o skomplikowanej, oryginalnej melodyce.
Jego talent doceniali najwięksi. Kilkakrotnie współpracował z Paulem McCartneyem. Pomógł też wykreować Dianę Krall, współkomponując jej piosenki.
Sława żony go nie zmieniła. Pozostał zwariowanym, mającym setki pomysłów na minutę muzykiem, który porusza się swobodnie w wielu konwencjach. Świadczy o tym również najnowszy album „National Ransom”. W nagraniach wziął udział producent T-Bone Burnett, autor ostatnich sukcesów płytowych Roberta Planta.
Costello zagrał muzykę wyrastającą z korzeni amerykańskiego folku. W tej przygodzie towarzyszył mu m.in. rewelacyjny gitarzysta Marc Ribot. Powstały wspaniałe rockandrollowe połamańce, smutne jazzujące ballady i dumne protest songi.
Brytyjczyk stworzył w piosenkach barwne rodzinne i obyczajowe obrazki, porozrzucał opowieści w czasie, na przestrzeni ostatnich stu lat. W jednym przypadku – „Slow Drag with Josephine” – cofając się nawet do epoki napoleańskiej. Motywem przewodnim łączącym 16 kompozycji jest ludzka nieuczciwość. Zdaniem Costello ze szczególną perfidią objawiła się podczas ostatniego kryzysu. Stąd na okładce satyryczna wersja studolarówki z lisem w cylindrze uciekającym z torbą banknotów.
[ramka]
Elvis Costello
[b]National Ransom[/b]
Universal 2010[/ramka]
