Jak zmienia się przestrzeń miejska wokół nas? Czy zauważamy te przemiany? Czy widzimy, że „odszedł na zawsze" kolejny budynek pamiętający czasy wojny? A może przejeżdżając obok niego codziennie do pracy widzimy tylko architektoniczne straszydło? W ostatnich 20 latach przestrzeń Warszawy podlegała niezwykle dynamicznym przemianom. Zarówno w pozytywnym, jak i negatywnym wymiarze. W tym czasie zniknęły takie ikony architektury jak Supersam, czy pawilon Chemia, a obok nich niepostrzeżenie były wyburzane mniej znane budynki, jak kino W-Z, czy kamienica przy ul. Spokojnej 3.
O tych, a także innych wyburzonych budynkach mówi projekt „Tu było, tu stało", którego autorką i koordynatorką jest Patrycja Jastrzębska ze Stowarzyszenia MASŁAW. Inicjatywa ta koncentruje się na obiektach architektonicznych, o często wysokiej wartości artystycznej i historycznej, które po 1989 r. znikały z mapy współczesnej Warszawy.
Wśród zaniedbanych i wyburzanych budynków znajdują się zarówno „perły architektury modernistycznej", architektura postindustrialna, jak i mało znane budowle reprezentujące różne style. Jednocześnie projekt zakłada przedstawienie Warszawy jako przestrzeni dynamicznej, nieustannie się kształtującej, w której zmiany i powstawanie nowych budowli są nieuniknione.
„Tu było, tu stało" został w pierwszym etapie zrealizowany w formie internetowej mapy, w ramach drugiej edycji festiwalu projektowania miasta „Warszawa w budowie" organizowanego przez Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie. Mapa wskazuje na lokalizacje warszawskich budynków o charakterze zabytkowym, które zostały zburzone po 1989 roku. Zawiera podstawowe informacje na ich temat oraz fotografie dokumentujące wyburzone budowle. Projekt koncentruje się na skutkach zaniedbań, prowadzących do unicestwiania obiektów architektonicznych o często wysokiej wartości artystycznej i historycznej. Wskazuje również na nieustannie zachodzące, nieodwracalne zmiany zachodzące w przestrzeni miejskiej.
