Reklama

Postmodernizm w Londynie

Victoria&Albert Museum w Londynie zaprasza na pierwszą wystawę podsumowującą postmodernizm w designie, architekturze, modzie i sztuce

Aktualizacja: 14.10.2011 13:17 Publikacja: 14.10.2011 07:00

Super Lamp, projekt Martine Bedin,© V&A images

Super Lamp, projekt Martine Bedin,© V&A images

Foto: Victoria and Albert Museum, London

Znakiem rozpoznawczym pokazu „Postmodernism: Style and Subversion 1970-1990" stało się zdjęcie Grace Jones - ikony popkultury w niezwykłej sukni z trójkątów i trapezów. Suknię zaprojektował w 1979 roku francuski designer i fotografik Jean-Paul Gounde. Kolorowa, nawiązująca do konstruktywizmu suknia upodabniała modelkę do oryginalnej rzeźby, kryjąc zarazem, że była wówczas w ciąży.

Pierwsza część wystawy poświęcona została architekturze, bo w niej postmodernizm ujawnił się najwcześniej. W centralnym punkcie ekspozycji zrekonstruowana została instalacja Strada Novissima", zaprojektowana przez Hansa Holleina na Biennale w Wenecji w 1980 roku. Składa się z 20 elementów, pokazujących zmiany architektury - od greckich kolumn do współczesnego wieżowca.

W tej części można też zobaczyć architektoniczne projekty Aldo Rossi, Charlesa Moore'a, Jamesa Stirlinga oraz designerskie, m.in. Rona Arada i Vivienne Westwood.

Następna poświęcona jest związkom mody, muzyki, sztuki i kultury klubowej w latach 80. Tu zaprezentowano m.in.. kostiumy piosenkarki Annie Lennox i tancerzy Karole Armitage, Kazuo Ohno, Michaela Clarka, zdjęcia mody Guya Bourdina I Helmuta Newtona oraz rozmaite audiowizualne instalacje.

Wystawę kończy część obrazująca fascynacje projektantów i artystów popkulturą i konsumpcjonizmem, co najlepiej wyraża obraz ze znakiem dolara Andy Warhola oraz rzeźba Jeffa Koonsa.

Reklama
Reklama

250 eksponatów na wystawie pochodzi z lat 1970-1990. Postmodernizm był mieszanką stylów, konwencji, języków. Swobodnie przechodził od gestów absurdalnych do dramatycznych. Rozbijał uznane poglądy w sztuce i do mistrzostwa doprowadził pastisz. Zacierał granice między kulturą wysoką i masową. Niósł poczucie wolności, bo wszystko w nim było dozwolone. Z drugiej strony zarzuca mu się wtórność, bo operuje niekończącymi się cytatami.

Reprezentacyjnym przykładem postmodernistycznego dzieła  jest „Proust Armchair" -  krzesło zaprojektowane przez Alessandro Mendiniego w 1978 roku. Doskonałe połączenie cytatu i pastiszu. Tytuł włoski designer zaczerpnął z  literatury, formę wzorował na barokowych meblach, a na obiciu reprodukował obrazy Paula Signaca.

- Postmodernizm - mówi Glenn Adamson, kurator londyńskiego pokazu, odbijał jak stłuczone lustro różne fragmenty rzeczywistości.

Uchodzi za nurt zmierzchu, zapowiadający koniec XX wieku. Ale czy dziś na pewno postmodernizm już się skończył?

 

Wystawa „Postmodernism: Style and Subversion 1970-1990" w Victoria Albert Museum w Londynie czynna do 15 stycznia 2012

Kultura
Sztuka 2025: Jak powstają hity?
Kultura
Kultura 2025. Wietrzenie ministerialnych i dyrektorskich gabinetów
Kultura
Liberum veto w KPO: jedni nie mają nic, inni dostali 1,4 mln zł za 7 wniosków
Kultura
Pierwsza artystka z niepełnosprawnością intelektualną z Nagrodą Turnera
Kultura
Karnawał wielokulturowości, który zapoczątkował odwilż w Polsce i na świecie
Materiał Promocyjny
Działamy zgodnie z duchem zrównoważonego rozwoju
Reklama
Reklama
REKLAMA: automatycznie wyświetlimy artykuł za 15 sekund.
Reklama
Reklama