Rz: Ten Years After na festiwalu Woodstock w 1969 roku dało porywający koncert, czego dowodem jest chociażby filmowy zapis utworu „I'm Going Home".
Ric Lee: Nasze wykonanie „I'm Going Home" wciąż ma moc, nie mniejszą niż w dokumencie o Woodstock. Alvin Lee, nasz wokalista, był też wtedy najszybszym gitarzystą na świecie. Zagraliśmy mocny bluesowo- -rockowy koncert. Obok na scenie występowali Santana, Janis Joplin, Jefferson Airplane, Jimi Hendrix i wielu innych, którzy byli częścią hipisowskiej społeczności. Festiwal Woodstock był końcem lata miłości. Wtedy ta epoka miała swój punkt kulminacyjny. Wielu później chciało skopiować Woodstock, ale nikomu się nie udało. Wartości takie, jak wolność, miłość, pokój zostały zastąpione materializmem, hedonizmem, chorą ambicją, gonitwą za sukcesem i przemocą. Świat muzyczny zmienił się później diametralnie. Organizowano wiele festiwali, ale nigdy nigdzie nie udało się odtworzyć ducha lata miłości. Tamta epoka odeszła bezpowrotnie.