Pedagog i?wybitny twórca Władysław Żeleński powiedział o?młodym Paderewskim, że jako pianista ma „przyszłość wielką", ale jako kompozytor „jeszcze większą". Nie był w?tym sądzie odosobniony. Gdy po zakończeniu edukacji w?Warszawie w?latach 80. XIX wieku Paderewski udał się na studia do Berlina, wierzono w?jego talent kompozytorski.
Paderewski chciał komponować, choć szedł śladem wytyczonym przez koncertujących wirtuozów, by wspomnieć Chopina czy Liszta. Obok solowych utworów fortepianowych szukał też innych form. Jest autorem choćby Sonaty na skrzypce i?fortepian a-moll. Na Festiwalu wykona ją Alena Baeva z?pianistą Vadymem Kholodenką.
Drobne utwory tworzone w?latach 80. Paderewski zebrał w?dwa zeszyty „Humoresek koncertowych" oraz w?cykl „Miscellanea". Jako pianista chciał nimi urozmaicać swoje występy, ale nie stanowiły one dla niego okazji do wirtuozowskiego popisu. Były często grą z?tradycją i?formą.
Najlepszym przykładem jest Menuet G-dur, który zdobył popularność wręcz męczącą autora. W?zbiorach tych można znaleźć też prawdziwe klejnoty, jak Nokturn B-dur stanowiący przykład twórczego rozwinięcia chopinowskiej myśli muzycznej. Walory tych utworów pokaże podczas Festiwalu Dang Thai Son.
W?latach 1882–1884 Paderewski rozpoczął pracę nad koncertem fortepianowym. Przyjmował jednak coraz więcej zaproszeń na występy, więc ukończył go dopiero pod koniec dekady. „Wyrobiłem sobie imię, dość nawet pokaźne, w?Paryżu, Brukseli, Pradze, Wiedniu, no i?trochę w?Niemczech – pisał z?dumą do ojca w?1888 r. – Długi moje nieco się zmniejszyły i?co mię najbardziej cieszy, napisałem dzieło najlepsze z?dotychczasowych utworów moich".
