Zaprzyjaźnić się z krogulcem

To krogulec, a zima to najlepsza okazja, aby go spotkać, poznać i może polubić. 30 i 31 stycznia Ogólnopolskie Towarzystwo Ochrony Ptaków organizuje w całym kraju akcję „Zimowe ptakoliczenie”.

[srodtytul]Polubić czy pogonić?[/srodtytul]

Za wizytami krogulców nie przepada wiele osób dokarmiających małe ptaki, głównie wróble i sikory. Pojawienie się tego pięknego ptaka oznacza bowiem ryzyko, że liczba małych skrzydlatych stołowników zmniejszy się o przynajmniej jednego osobnika. Jednak trzeba pamiętać, że sukces łowiecki krogulców nie jest wysoki. Często muszą wykonać kilka ataków, aby udało im się w końcu coś złapać. Poza tym jeśli decydujemy się na karmnik, powinna nam przyświecać idea pomocy wszystkim ptakom, a nie tylko wyselekcjonowanej, uprzywilejowanej grupie.

Dla krogulca zima to też nie jest łatwy czas. Jego naturalny pokarm często przenosi się z lasu do miasta. I on też musi zainwestować siły w przemieszczenie się w nowe dla niego miejsce, aby nie umrzeć z głodu. W końcu warto mieć na uwadze ekologiczną regułę mówiącą o tym, że liczba ofiar zawsze znacząco przewyższa liczbę polujących na nie drapieżników. Gdyby tak nie było, ci ostatni pewnie szybko by zniknęli, nie będąc w stanie się wyżywić.

[srodtytul]Taki jestem przy tobie malutki [/srodtytul]

Tak mógłby powiedzieć samiec krogulca do swojej partnerki. Podobnie jak u wszystkich ptaków szponiastych również w tym przypadku samice są większe od samców, co ma swoje biologiczne uzasadnienie. Za sprawą różnicy rozmiarów obie płcie mogą polować na ofiary w różnych kategoriach wagowych, dzięki czemu nie stanowią dla siebie konkurencji.

Samce sprawnie chwytają np. sikory, wróble czy mazurki, a samice są w stanie poradzić sobie z kosem czy nawet gołębiem.

Oboje partnerów można odróżnić także po kolorze upierzenia. Panie są ubarwione skromnie – z wierzchu szarobrązowe, na spodzie ciała ciemno prążkowane. Panowie mają intensywnie rdzawy spód ciała, a głowa oraz wierzch skrzydeł są u nich metalicznie szare. Patrząc na takiego osobnika, można niekiedy dostrzec silnie pomarańczowe oko.

Szpony krogulca są długie, cienkie i zakrzywione, doskonale przystosowane do chwytania ptaków.

[srodtytul]Trudna przeszłość [/srodtytul]

Choć dzisiaj krogulec jest jednym z najliczniejszych ptaków z rzędu szponiastych występujących w Polsce, nie zawsze jego sytuacja była równie dobra. W minionych wiekach, podobnie jak wiele innych przedstawicieli tego rzędu, był systematycznie prześladowany przez ludzi, którzy traktowali go jak szkodnika. Poważnym ciosem dla jego populacji było wprowadzenie w latach 50. XX w.