[wyimek][b]Masz psa nietypowej rasy? Albo kilku ras, choćby i typowych?[/b] [b][link=http://blog.rp.pl/zwierzeta/2009/09/23/skarb-kilku-narodow/" "target=_blank]Opowiedz nam o tym na blogu[/link][/b] lub napisz list na [mail=zwierzetailudzie@rp.pl]zwierzetailudzie@rp.pl[/mail][/wyimek]
Charakterystyczne krótkie, krzywe łapki, serdelkowaty tułów, sterczące uszy i pogodzony z rzeczywistością wyraz pyska. Jednym słowem Pies Starszej Pani. Obrazek, który znamy wszyscy z wszelkich placów i ulic, jak Polska długa i szeroka.
Piesek, przygarnięty chyba ze względu na urodę, dla nas jest typowym przedstawicielem Canis lupus familiaris (Pies domowy). Dla Norwegów jest (był) Narodowym Skarbem. Dla niewprawnego oka, różnice pomiędzy pieskami nie są wielkie.
Lundehund norweski - bo o tej mało znanej w Polsce rasie mowa - w latach 90. prawie w swojej ojczyźnie wyginął. Żyło jeszcze tylko 500 przedstawicieli rasy, o której pierwsze udokumentowane opisy pojawiły się w XVI w. Pies był hodowany do polowań na maskonury – słowo Lunde jest norweską nazwą maskonurów, stąd nazwę lundehund możemy przetłumaczyć jako „pies do polowań na maskonury”.
[srodtytul] Sześciopalczasty[/srodtytul]
