Artykuł z 18 października 2007 roku
Siedmioletni Mateusz Dzieciątko nie poszedł do pierwszej klasy. Już rok temu jego nauką zajęli się rodzice. – Mój syn był wcześniakiem, miał problemy ze zdrowiem – wyjaśnia tata chłopca Mariusz Dzieciątko, wykładowca Szkoły Głównej Handlowej. – Nadal jest mniej dojrzały emocjonalnie od rówieśników. Zależy nam, aby dać mu czas, by ich dogonił.
Nauka w ich domu nie przypomina zajęć prowadzonych w szkole. – Nie są to typowe lekcje. Raczej omawianie jakiegoś tematu przy okazji. Jeśli syn rysuje jesień, staramy się nauczyć go czegoś więcej o tej porze roku. Albo liczymy zebrane w parku liście – opowiada pan Mariusz. I dodaje, że dziecko nie powinno się zorientować, że właśnie trwa lekcja. – Nauka ma być czymś naturalnym – uważa.
Podobnie wygląda to w domu państwa Muszkietów, którzy uczą siedmioletnią córkę Magdę. – Korzystamy z podręczników i zajmujemy się takimi samymi zagadnieniami jak w szkole, ale np. dodawania córka uczy się w czasie pieczenia ciasta – opowiada Dawid Muszkiet.
Na naukę poza szkołą zezwala od 1991 roku ustawa o oświacie. Wcześniej dotyczyło to jedynie dzieci, którym stan zdrowia nie pozwalał na chodzenie do szkoły. Ile dzieci na Mazowszu uczy się w domu? Nie wiadomo. – Aby rodzice mogli samodzielnie uczyć dziecko, muszą mieć tylko zgodę dyrektora szkoły rejonowej, do której powinno ono chodzić – wyjaśnia Barbara Tomkiewicz z Mazowieckiego Kuratorium Oświaty. – Zezwolenie wydawane jest na rok lub sześć miesięcy. Co semestr dziecko musi zdawać egzaminy klasyfikacyjne. Rodzice uczący swe pociechy nie muszą mieć też wykształcenia pedagogicznego.Jak szacują członkowie Stowarzyszenia Edukacja w Rodzinie, na Mazowszu na homeschooling zdecydowało się kilkanaście rodzin. – Wiemy jednak, że tą ideą interesuje się wielu – mówią rodzice.
