Szczecin: obchody Sierpnia'80 z Komorowskim, ale bez Wałęsy

Przed pomnikiem Ofiar Grudnia ’70 na placu Solidarności w Szczecinie prezydent Bronisław Komorowski przypominał wczoraj o solidarności: – Trzeba mówić o tej wielkiej ze sztandarów, ale też o tej zwykłej dnia codziennego, kiedy decyduje się to, czy potrafimy polskie szanse uchwycić w porę i wykorzystać dla dobra wspólnego.

I wzywał do dialogu: – Polski solidarnej nie można budować przeciwko sobie – podkreślał. – Związki swoją misję wyznaczoną przez tradycję Porozumień Sierpniowych muszą realizować poprzez uczestniczenie przede wszystkim w zabiegach o prawa pracownicze, ale także i w dialogu z władzą.

Komorowski dodał, że byłoby dobrze, aby związki zawodowe nie były na pierwszej linii frontu walki politycznej.

[srodtytul]W cieniu stoczni[/srodtytul]

Cień na atmosferę uroczystości rzucała upadła Stocznia Szczecińska. Komorowski nawiązał i do niej: – Wszyscy przypływający do Nowego Jorku zazdroszczą Amerykanom ich Statui Wolności. Ale my w Polsce też mamy taką. To portowe dźwigi, które świadczą o tym, że potrafimy wznieść naszą Polskę wysoko. Stojąc tutaj w rocznicę, siłą rzeczy trzeba pomyśleć też o tych, którzy przeżywają trudności w dostosowaniu się do nowych, niełatwych reguł gry.

Przewodniczący „Solidarności” Janusz Śniadek podkreślił zaś, że 30. rocznica Sierpnia ’80 odbywa się w cieniu wielkich polskich dramatów – tragedii smoleńskiej, powtarzających się powodzi. – Nie ma w nas radości też dlatego, że stanęliśmy w obliczu zagłady polskich stoczni. Umierają nasze miejsca pracy, całe zakłady – jeszcze niedawno najwięksi zbiorowi bohaterowie na polskiej drodze do wolności.

Przewodniczący „S” podkreślił, iż „zawiodły elity gospodarcze i polityczne”, i zaapelował, „aby nie odwracać się od siebie i odrzucić złudzenia, że każdy poradzi sobie sam”.

[srodtytul]Zawód i rozgoryczenie[/srodtytul]

Obchody z udziałem prezydenta nie przypadkiem zainaugurowały uroczystości w Szczecinie. Tu 30 sierpnia 1980 r. Marian Jurczyk, przewodniczący Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego, z przedstawicielem KC PZPR Kazimierzem Barcikowskim podpisał pierwsze tzw. Porozumienia Sierpniowe. Także w Szczecinie zaczęła się fala strajków w 1989 r., która otworzyła drogę do Okrągłego Stołu. Tym bardziej raziła nieobecność Lecha Wałęsy.

– Różnie to ludzie komentowali – mówi „Rz” Mieczysław Jurek, szef „S” Pomorza Zachodniego. – Byli tacy, co machali ręką, ale wielu było bardzo rozczarowanych, bo Szczecin w większości jest Wałęsie przychylny. Liczyli, że legenda „Solidarności” uściśnie im dłoń.

Także Andrzej Milczanowski, uczestnik sierpniowych strajków w Szczecinie, późniejszy szef MSW, stwierdził, że Wałęsa „sprawił zawód społeczności szczecińskiej”. Podczas uroczystej gali, która odbyła się w piątek w Teatrze Polskim w Szczecinie, podkreślał, że szczecińska „S” „ma prawo do uzasadnionej dumy, bez względu na cokolwiek”. Na gali byli obecni też inni bohaterowie tamtych dni, m.in. Jurczyk, Longin Komołowski czy Stanisław Wądołowski.