Czy Rosja uderzy na Ukrainę? Scenariusze potencjalnej inwazji

– Obecnie nie ma podstaw do paniki, istnieje natomiast pewne ryzyko (inwazji) – mówi „Rzeczpospolitej" ekspert Wołodymyr Fesenko.

Porównuje przy tym obecną sytuację z wojną w 2014 r., gdy wiosną i latem wielu mieszkańców stolicy wywoziło swoje dzieci z dala od miasta, bojąc się rosyjskiego ataku. – Obecnie nie widać żadnej paniki – dodaje.

Elita polityczna bardziej przejmuje się sprawami wewnętrznymi (na przykład rosnącymi cenami energii) niż rosyjskimi czołgami w pobliżu granicy. Tym bardziej że według ocen ukraińskiego wywiadu Rosjanie skoncentrowali ok. 90 tys. żołnierzy, a do inwazji na pełną skalę potrzeba 250–300 tys.

Czytaj więcej

Dyplomacja

Rosyjski wywiad: Sytuacja wokół Ukrainy przypomina sytuację przed wojną w Gruzji

Służba Wywiadu Zagranicznego Federacji Rosyjskiej oceniła, że obecna sytuacja wokół Ukrainy "przypomina okres poprzedzający wojnę w Gruzji w 2008 roku" - informuje Intrefax.

– Sądzę, że Kreml nie podjął jeszcze ostatecznej decyzji, ale niepokoi jednak nie do końca zrozumiały sens tej koncentracji – ostrzega w rozmowie z „Rzeczpospolitą" wojskowy ekspert, pułkownik Konstanty Maszowiec. Rosyjskie wojska zbierają się na północny wschód od Kijowa, w pobliżu Donbasu oraz na Krymie. W ich obozach trwa formowanie tzw. batalionowych grup taktycznych (czyli batalionów piechoty wspartych czołgami i artylerią) – podstawowej rosyjskiej formacji uderzeniowej. W walkach na Ukrainie latem i jesienią 2014 r. brało udział kilkanaście takich „grup". Wywiad informuje, że wszystkie oddziały znajdują się w stanie gotowości bojowej.

– Nie mamy jednoznacznej odpowiedzi, co oznacza zbieranie sił rosyjskiej 1 Armii Pancernej Gwardii przy zbiegu granic Ukrainy, Białorusi i Rosji – mówi Maszowiec. Możliwe, że to sygnał, iż mogłaby ona stamtąd ruszyć najkrótszą drogą na Kijów.

Część rosyjskich obserwatorów sugeruje, że ich armia będzie czekała do przełomu stycznia i lutego, by wtedy uderzyć, korzystając z tego, że zamarzną ogromne bagna na pograniczu ukraińsko-białoruskim (na Polesiu) i ukraińsko-rosyjskim (w dolinie Desny). – Jeśli rosyjska armia potrzebuje aż zimy, by sforsować bagna, to z takimi umiejętnościami niech lepiej nie lezie do nas – śmieje się Maszowiec.

Jednocześnie przestrzega, że ewentualna wojna „w niczym nie będzie przypominać drugiej wojny światowej, w której fale czołgów rozjeżdżały słupy graniczne". Obecnie jej początkiem może być seria precyzyjnych uderzeń rakietowo-lotniczych na magazyny, komunikację, ale przede wszystkim centra dowodzenia i państwowego zarządzania. A po ich zniszczeniu i pozbawieniu łączności oraz zaopatrzenia zarówno armii, jak i administracji – szybki marsz niewielkich jednostek w celu zajęcia przede wszystkim stolicy. – Pierwszy etap to operacja powietrzna (...), by potem można było wejść (na Ukrainę) i szybko wykonać zadania – opisywał to z kolei w rosyjskiej telewizji były dowódca rosyjskich oddziałów w Syrii, były wiceminister obrony, a obecnie deputowany, generał Andriej Kartapołow. Powoływał się przy tym na swe syryjskie doświadczenia.

– W rezultacie operacji przymuszania do pokoju znika nazistowska władza w Kijowie, a wyzwolony naród wybiera sobie prawdziwie demokratyczne władze – najbardziej znany kremlowski propagandzista Władimir Sołowiow wyjaśniał z kolei cele operacji językiem używanym przez rosyjskie elity polityczne.

Dla Ukraińców jest jasne, że atak miałby na celu zniszczenie obecnej ich państwowości, a po zdobyciu Kijowa Kreml powołałby wasalny rząd Ukrainy. – Rosjanie musieliby bardzo szybko formować jakieś oddziały z kolaborantów, bo by im nie starczyło sił do okupacji całego kraju. A wątpię, by znaleźli tylu chętnych – mówi Maszowiec.