Ale przecież tak wiele się zmieniło na lepsze. Już nikt nikomu krzesła nie wyrywa, o samolot się nie kłóci, do Gruzji guza szukać nie jeździ. Ludzie zakasali ręce i wespół w zespół wzięli się do pracy. Panuje cudowna spójnia i jedność. Jedność Łowiecka chciałoby się rzec.
[wyimek][b][link=http://blog.rp.pl/mazurek/2010/07/29/przyjaciele-pana-w/]skomentuj na blogu[/link][/b][/wyimek]
Na efekty nie trzeba było długo czekać. Nauczyciele dostali już 30 procent podwyżki, a przecież to dopiero początki, i jeszcze dostaną, oj, dostaną. Pielęgniarki uradowane umową podpisaną z panią minister też swoje dostaną, a przecież już mają co do garnka włożyć, już niestraszne im drogie, kaczystowskie jabłka. Emeryci mundurowi czekają na swe sute świadczenia. Cieszą się graficy i fotograficy, zacierają ręce szklarze i ramiarze, wszak już wkrótce, gdy tylko portrety drogich przywódców zawisną w każdej ambasadzie, szkole, domu, zleceń będą mieli co niemiara…
Więc ja się pytam, czy Kaczyński jakąś drogę w tym czasie zbudował, czy on się w ogóle nimi zajmuje? Oczywiście, że nie. On jątrzy. A pan prezydent nie tylko drogi, ale i w tabloidach żeglarstwo promuje. I równouprawnienie kobiet – on siedzi na łódce, a pierwsza dama za sznurek ją ciągnie.
Zniknął język nienawiści i dzielenie Polaków. Już się mury pną do góry na budowie nowej, obiecanej włocławianom, tamy na Wiśle. Patrzcie, ludzie, to zgoda buduje! Jak grzyby po deszczu powstają schetynówki. Od 4 lipca przybyło nam 50 kilometrów autostrad i codziennie przybywają dwa całkiem nowe długaśne kilometry.
