Pierwsza edycja to było coś! Ileż tam było ciekawych kwiatków! A to prognoza pogody na sądowej stronie WWW, a to przekierowanie do strony rządowej Federacji Rosyjskiej albo dziwna grafika, w której obok herbu Polski skakała... zielona żabka. A w tym roku to już nudy, panie, nudy. Sądy ranking przeczytały i strony popoprawiały. Trzeba przyznać, że niektóre tak się wzięły do roboty, że w naszym zestawieniu awansowały spektakularnie. Jak choćby apelacja krakowska, która po ostatnim miejscu w tym roku wskoczyła aż na trzecie.
Jakkolwiek by patrzeć, sądy okręgowe i apelacyjne radzą sobie nie najgorzej i ich klient jest w stanie znaleźć na ich stronach sporo użytecznych informacji. Choć oczywiście nadal zdarzają się takie, w których nazwiska sędziów, godziny urzędowania czy aktualne orzecznictwo są ściśle tajne. I te, które na pytanie przesłane e-mailem nie odpowiedzą za żadne skarby!
Okazuje się, że duży problem dotyczy sądu, który powinien świecić przykładem – portal Sądu Najwyższego okazał się bowiem nie najwyższych lotów. A mówiąc wprost – jest beznadziejnie słaby. Pal licho trudną nawigację po serwisie czy mało czytelne menu. Najgorsze jest to, że baza tego najważniejszego orzecznictwa jest bardzo uboga. Nie sposób znaleźć starszych wyroków, a bieżące publikowane są wybiórczo. Co ciekawe, pracownicy SN mają własną wewnętrzną bazę Omnia, która jest pełna, ale... dostępna tylko dla nich. Uff... Non omnis moriar!
