Coraz więcej niemieckich polityków dowiaduje się z Internetu, że popełnili plagiat i powinni wyciągnąć z tego odpowiednie konsekwencje. To znaczy podać się do dymisji. – Kto będzie następny? – pytają media. Strony internetowe analizujące prace doktorskie pracują pełną parą. Podobnie specjalne komisje na wielu niemieckich uniwersytetach. W trosce o swe dobre imię pragną wyprzedzić strony internetowe i same dokonują analiz prac doktorskich, poszukując oszustów. Rekordzista, lekarz, otrzymał tytuł doktorski za pracę o objętości 26 stron składającą się w większości z cytatów.
W ostatnim czasie na celowniku łowców plagiatów znalazło się kilku polityków FDP oraz minister kultury Dolnej Saksonii Bern Althusmann z CDU. Ten ostatni uważa, że padł ofiarą kampanii politycznej, i nie zamierza pójść w ślady Karla-Theodora zu Guttenberga (CSU). To były minister obrony, który wycofał się z polityki, gdy się okazało, że przepisał niemal trzy czwarte pracy doktorskiej. – To był przypadek wyjątkowy. Trudno już będzie znaleźć podobny przykład – twierdzi Tim Bartel, założyciel strony GuttenPlag Wiki. W rozpracowaniu zu Guttenberga uczestniczyło aktywnie prawie tysiąc osób. Kolejne 20 tys. internautów nadesłało wskazówki co do podejrzanych miejsc w pracy byłego ministra.
To był początek. Potem przyszła kolej na Silvanę Koch-Mehrin, eurodeputowaną FDP i wiceprzewodniczącą Parlamentu Europejskiego. Odeszła w atmosferze skandalu.
Niedawno strona VroniPlag Wiki oskarżyła o niedozwolone praktyki dwóch innych polityków FDP, eurodeputowanego Jorgo Chatzimarkakisa oraz Margaritę Mathiopoulos doradzającą partii w sprawach zagranicznych. – Dość już stawiania pod pręgierz w sieci – nawołują politycy FDP, wietrząc spisek przeciwko swej partii.
Jak się okazuje, większość internetowych łowców plagiatów to zwolennicy ugrupowania Zielonych, SPD i Partii Piratów. Stąd podejrzenia, że szukają swoich "ofiar" wśród przeciwników politycznych . – Nic podobnego. Pełnimy jedynie funkcję lekarzy społeczeństwa – odpowiadają twórcy strony. Działają anonimowo i ignorują wezwania do ujawnienia strategii i metodyki badawczej. Wiadomo jedynie, że VroniPlag Wiki ma około 20 stałych analityków wywodzących się w większości ze środowisk naukowych.
