§ 12 Regulaminu, zamieszczonego w załączniku do uchwały Rady Miejskiej w Olkuszu z 26 listopada 2019 r. w sprawie ustalenia w Olkuszu stref płatnego parkowania niestrzeżonego (...) przewidywał m.in., że w razie utraty lub kradzieży karty abonamentowej, lub zbycia albo utraty pojazdu przed końcem ważności tej karty, kwota za niewykorzystany okres jej ważności nie podlega zwrotowi. Nie jest też wydawany duplikat tego dokumentu. Również brak miejsc parkingowych nie stanowi podstawy do roszczeń wobec zarządcy drogi – stwierdzał z kolei § 14 Regulaminu.
Czytaj także: Koronawirus: Płatne parkowanie w czasie pandemii
Oba przepisy zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie asesor Prokuratury Rejonowej w Olkuszu. Domagając się stwierdzenia ich nieważności, zarzucił, że naruszają przepisy ustawy – Prawo o ruchu drogowym, ustawy o drogach publicznych oraz zasady sprawiedliwości i ekwiwalentności opłaty.
Można sobie bowiem wyobrazić sytuację, w której osobie okradzionej z rocznej karty abonamentowej w krótkim czasie po jej otrzymaniu gmina odmawia wydania duplikatu karty czy zwrotu kosztów jej nabycia – czym potęguje stopień pokrzywdzenia przestępstwem – argumentował asesor.
Również § 14 Regulaminu, stwierdzający, że brak miejsc parkingowych nie może być podstawą do roszczeń wobec zarządcy drogi, wykracza poza upoważnienie ustawowe, przewidziane dla organów stanowiących samorządu terytorialnego w ustawie o drogach publicznych. O tym, czy zgłaszane roszczenie jest uzasadnione, mogą orzekać wyłącznie sądy powszechne.
Rada Miejska w Olkuszu domagała się oddalenia skargi. Zdaniem Rady, w § 12 określono jedynie, jako czynności techniczno-organizacyjne, sposób pobierania opłat za parkowanie, w tym zasady ich wnoszenia w formie abonamentowej. Brak dowodu wniesienia opłaty abonamentowej jest – niezależnie od powodu – traktowany jako brak opłaty, co uniemożliwia uzyskanie duplikatu karty czy zwrot pieniędzy za niewykorzystane miejsce parkingowe.
Z kolei broniąc zakwestionowanego § 14, Rada podkreśliła, że nie ma wpływu na okresowy brak miejsc parkingowych i nie może ich zapewnić wszystkim użytkownikom.
Argumenty Rady nie przekonały jednak sądu, który ocenił, że zaskarżone przepisy regulaminu zostały uchwalone z przekroczeniem granic upoważnienia, określonego w ustawie o drogach publicznych i stwierdził ich nieważność.
Uzasadniając wyrok, sędzia sprawozdawca Hanna Knysiak-Sudyka wyjaśniła, iż sąd uznał, że przepisy tej ustawy nie upoważniały Rady do uchwalenia uregulowań, ograniczających obywatelom dochodzenie swoich praw – nawet jeżeli miałyby okazać się nieuzasadnione.
Teraz z darmową dostawą i e‑wydaniem gratis!
Wyrok jest nieprawomocny.
Sygnatura akt: III SA/Kr 1315/20
