Polski rząd korzysta z sytuacji na świecie

Ta sytuacja tylko w niewielkim stopniu wynika z czynników lokalnych. W głównej mierze jest skutkiem tego, co się dzieje na światowych rynkach.

– Drastyczny spadek cen ropy podkopuje oczekiwania na podwyżki stóp procentowych w Stanach Zjednoczonych. W efekcie widzimy znaczące umocnienie na rynku długu zarówno za oceanem, jak i w Europie – tłumaczy Rafał Benecki, główny ekonomista ING Banku Śląskiego.

W środę za baryłkę ropy Brent płacono już nieco ponad 50 dol., a ropa WTI staniała do 47,2 dol. W reakcji na te zniżki dochodowość amerykańskich dziesięciolatek spadła poniżej 2 proc., a niemieckich wynosi już mniej niż 0,5 proc.

– W ślad za rynkami rozwiniętymi zyskują też polskie rządowe papiery dłużne, a ich rentowność spada do historycznych minimów – mówi Benecki.

Zdaniem ekonomisty oprocentowanie obligacji zbliża się już do dna, a wszystko wskazuje, że zostanie ono osiągnięte w momencie rozpoczęcia w strefie euro programu skupu obligacji przez Europejski bank Centralny.

Szybki powrót do wyższych poziomów rentowności nastąpi jednak nieprędko. Zdaniem Beneckiego deflacja, którą mamy w Polsce od lipca, utrzyma się dłużej, niż wcześniej sądzono – przynajmniej do połowy roku.

– Ujemny wskaźnik wzrostu cen w połączeniu z niską inflacją w USA i strefie euro może oznaczać brak radykalnego odejścia od rynków długu – uważa główny ekonomista ING Banku Śląskiego.

Na wieść o historycznie niskim oprocentowaniu obligacji skarbowych ręce zaciera z pewnością minister finansów.

– Każdy szef resortu cieszyłby się z tak niskich rentowności obligacji, bo to oznacza znacząco niskie koszty obsługi nowego długu – mówi Mirosław Gronicki, były minister finansów.

Jeszcze stosunkowo niedawno, bo trzy lata temu, pożyczaliśmy ze średnią rentownością na poziomie 5,5 proc. Obecnie przeciętnie jest to poniżej 2 proc. (obligacje dwuletnie i pięcioletnie mają odpowiednio niższe rentowności).

– Oznacza to, że mamy niemal trzykrotnie niższe koszty obsługi zadłużenia. Przy pożyczaniu brutto kwot rzędu 150 mld zł rocznie to ogromna różnica – podkreśla Gronicki.