„O północy w Paryżu”

To najradośniejszy obraz Woody'ego Allena od lat. Filmowa czysta przyjemność. Zachęta do wyciskania z życia, ile się da, bez gdybania, jak dobrze jest wszędzie tam, gdzie nas nie ma. I fantastyczna intelektualna rozrywka, jakich niewiele we współczesnym kinie.

Publikacja: 29.03.2013 14:47

"O północy w Paryżu"

"O północy w Paryżu"

Foto: kino świat

"O północy w Paryżu" pokaże w sobotę o 20.15 Canal+. Przypominamy recenzję Anny Kilian z 25 sierpnia 2011 r.

Czytaj też - Mądry sceptycyzm Allena

Zobacz fotosy z filmu

Docenili go widzowie na całym świecie – komedia „O północy w Paryżu" okazała się najbardziej kasową z całego dorobku reżysera.

Czytaj recenzje filmowe

Najwyraźniej zakochanych w Paryżu są miliony, czemu nie można się dziwić. W dodatku reżyser zabiera głównego bohatera i nas w podróż do lat 20., gdy w stolicy Francji powstawało wszystko, co najważniejsze dla kultury i sztuki ubiegłego wieku. Gil jedzie tam z narzeczoną Inez i jej zamożnymi rodzicami snobami.

Młoda para jest niedobrana. Przyziemna Inez jest antypatyczną materialistką, a Gil, hollywoodzki scenarzysta marzący o karierze pisarskiej, uroczym romantykiem rozkochanym w modernizmie. Tych dwoje wręcz nie powinno się ze sobą związać. Na szczęście los zaoferuje Gilowi propozycje romansów z dwiema kobietami. Współczesną mu Gabrielle i Adrianą, którą spotka, cofając się do początku XX wieku.

Pewnego wieczoru, gdy narzeczeni spędzają czas osobno, przed wstawionym Gilem pojawia się samochód. Rozbawieni pasażerowie – Zelda i Scott Fitzgeraldowie – zabierają go do kawiarni i przedstawiają Hemingwayowi, przemawiającemu zdaniami wziętymi żywcem ze swojej ultramęskiej prozy. Oszołomiony Gil jest w siódmym niebie. Następnego dnia o północy znów idzie w to samo miejsce, pragnąc, by magia ponownie zadziałała. Coraz bardziej oddala się od Inez zajętej zakupami i coraz mocniej wsiąka w Paryż ery jazzu, spotykając m.in. Bunuela, Dalego, Picassa, Gertrudę Stein i innych.

Allen nie tłumaczy przenoszenia się w czasie i nie wyjaśnia, czy Gil naprawdę kogoś spotyka, czy tylko wyobraża to sobie. To niepotrzebne, Paryż retro jest bowiem tak bogatą, błyskotliwą i zabawną mozaiką, że wszelka logika jest tu zbędna. Wystarczy wygodnie usiąść i dać się ponieść talentowi mistrza i jego ekipy oraz aktorów tworzących wyraziste postaci i epizody – Wilsona, Cotillard, Bates, Brody'ego i innych.

USA 2011, reż. Woody Allen, wyk. Owen Wilson, Rachel McAdams

 

"O północy w Paryżu" pokaże w sobotę o 20.15 Canal+. Przypominamy recenzję Anny Kilian z 25 sierpnia 2011 r.

Czytaj też - Mądry sceptycyzm Allena

Pozostało 93% artykułu
Film
Kryzys w polskiej kinematografii. Filmowcy spotkają się z ministrą kultury
https://track.adform.net/adfserve/?bn=77855207;1x1inv=1;srctype=3;gdpr=${gdpr};gdpr_consent=${gdpr_consent_50};ord=[timestamp]
Film
Najbardziej oczekiwany serial „Sto lat samotności” doczekał się premiery
Film
„Emilia Perez” z największą liczbą nominacji do Złotego Globu
Film
Europejskie Nagrody Filmowe: „Emilia Perez” bierze wszystko
Materiał Promocyjny
Bank Pekao wchodzi w świat gamingu ze swoją planszą w Fortnite
Film
Harry Potter: The Exhibition – wystawa dla miłośników kultowej serii filmów