Film powstał na 10 rocznicę odzyskania przez Polskę Niepodległości. Jego budżet przekraczał pół miliona złoty, co wówczas było zawrotną sumą. Scenarzyści Andrzej Strug i Ferdynand Goetel i reżyser Ryszard Ordyński zrealizowali go w konwencji żywych obrazów w stylu rysunków Andriollego, ilustratora "Pana Tadeusza", przetykanych napisami z cytatami z literackiego oryginału.
Zdjęcia plenerowe kręcono w województwie nowogródzkim, w majątku nad Świtezią. A nad wystrojem wnętrz, kostiumami, rekwizytami czuwał sztab konsultantów.
W filmie zagrała plejada przedwojennych gwiazd. W roli Tadeusza wystąpił Leon Łuszczewski, Zosię zagrała Zofia Zajączkowska, Telimenę - Helena Sulima, Napoleona - Stefan Jaracz, księdza Robaka - Jan Szymański, Hrabiego - Mariusz Maszyński, Stolnika - Józef Śliwicki, Wojskiego - Wiesław Gawlikowski.
Warszawska prapremiera "Pana Tadeusza" odbyła się 9 listopada 1928 r. z udziałem prezydenta Ignacego Mościckiego i marszałka Józefa Piłsudskiego.
Z uznaniem o ekranizacji pisali o nim m.in. Zofia Nałkowska, Jan Lechoń i Antoni Słonimski.
