Zawsze interesował go świat przedmiotów, budowanie z nich układów, a następnie rozbijanie ich i szukanie reguł. Stara się rozszyfrować mechanizmy, za pomocą których natura projektuje i komplikuje zjawiska, koncentruje i rozprasza, kreuje i niszczy.
Zaczynał od realistycznego zapisu przedmiotów, które redukował, upraszczał, aż powstały znaki abstrakcyjne. W latach 70. prowadził notatnik-szkicownik. W zebranych w „Zeszytach” rysunkach, zdjęciach, kolażach widać powracające motywy: dom za mgłą, autoportret artysty, konie.
W latach 90. zarówno tło, jak i same znaki zaczęły nabierać koloru (wcześniej były czarne na białym tle). Twórczości towarzyszą autorskie komentarze.
Urodził się w Kaliszu. Studiował w krakowskiej ASP (1946 – 1951). Od 1962 r. jest członkiem Grupy Krakowskiej. W latach 1987 – 1990 był rektorem warszawskiej ASP.
