Komunikacja jest najważniejsza

Innowacje stanowią o przewadze konkurencyjnej firmy oraz realnie przekładają się na jej zysk. Ale samo prowadzenie badań nad jakimś rozwiązaniem, czy też odkrycie czegoś nowego, nie stanowi o innowacyjności przedsiębiorstwa. Dopiero pomyślne wdrożenie rozwiązań do własnego modelu biznesowego może świadczyć o innowacyjności firmy. Należy pamiętać, że innowacja to proces. Nie można nazwać innowacyjnym przedsiębiorstwa, które poprzestało na wdrożeniu jednego oryginalnego rozwiązania, rezygnując z wprowadzenia do praktyki kolejnych.

[srodtytul]Informacja zwrotna[/srodtytul]

Innowacyjność wymaga umiejętności podważenia utartych zwyczajów, które są zakorzenione w każdej kulturze korporacyjnej, zarówno tych bardzo widocznych, jak i tych ukrytych. Wymaga także odpowiedniego środowiska, które będzie gotowe nie tylko przyjąć, ale także wesprzeć tę zmianę środowiska, w którym nowe pomysły mają szansę zakiełkować, zostać wypróbowane, a potem wdrożone. Potrzebna jest otwartość na nowości ze strony otoczenia, którego dotyczy dany proces lub produkt – poczynając od klientów, a na dostawcach kończąc. Niezbędne jest wykorzystanie informacji zwrotnej pomocnej w tworzeniu czy zmianie produktów i procesów w przedsiębiorstwie. W firmie zorientowanej na otoczenie inne niż tylko akcjonariusze poziom innowacyjności znacząco wzrasta. Warto pamiętać o tej zasadzie.

[srodtytul]Kultura innowacyjności[/srodtytul]

W moim odczuciu, tym, czego potrzebujemy, jest swego rodzaju „kultura innowacyjności”, przez która rozumiem swego rodzaju ciekawość do podważania status quo w firmach, do ulepszania procesów, do poszukiwania, nie tylko wewnątrz firmy, tych obszarów, które wymagają wdrażania nowych rozwiązań. Żyjemy w bardzo dynamicznie zmieniającym sie otoczeniu, które bardzo szybko i czasem dość boleśnie eliminuje tych, którzy nie nadążają za peletonem. To, co było bardzo nowoczesne jeszcze wczoraj, dzisiaj jest standardem, a jutro bedzie już niestety przestarzałe. Jak się coraz częściej przekonuję, zasada ta dotyczy nie tylko rodzimych przedsiębiorstw, ale w takim samym stopniu całych gałęzi gospodarki czy międzynarodowych korporacji, jak i nas, zwykłych konsumentów, którzy na co dzień korzystają z dóbr wytwarzanych przez rynek. Dlatego nie możemy pozwolić sobie na odpuszczenie innowacji. Bo może sie okazać, że za jakiś czas nie będzie już dla nas miejsca w tym bardzo wymagającym, ale chyba równie fascynującym świecie.

[srodtytul]Barierą finanse i edukacja[/srodtytul]

Jedną z przeszkód rozwoju innowacyjności w Polsce jest oczywiście sposób jej finansowania. Obecnie polskie przedsiębiorstwa korzystają głównie ze środków własnych, co w znacznym stopniu ogranicza potencjał innowacyjny. Również ogólna percepcja innowacyjności, jako dyscypliny wiążącej się z dużymi kosztami dla przedsiębiorstwa, może decydować o niechęci polskich firm do wprowadzania nowych rozwiązań, podczas gdy takie wdrożenia nie muszą się wiązać z ponoszeniem przez przedsiębiorstwo znacznych nakładów finansowych. Bardzo często za firmy innowacyjne uważa się wyłącznie przedsiębiorstwa sięgające po nowe technologie, podczas gdy innowacje nie muszą się wiązać z ponoszeniem znacznych kosztów i mogą dotyczyć procesów, organizacji czy marketingu.

Inną barierę rozwoju innowacji może stanowić również rozmiar oraz struktura samej firmy. Oczywiście duża organizacja znacznie łatwiej może przyjąć ewentualną porażkę innowacyjnego przedsięwzięcia. Jednocześnie jednak w małych firmach decyzje zapadają szybciej. Niestety, wiele działających w Polsce przedsiębiorstw ma zagraniczne centra decyzyjne, a to utrudnia wprowadzanie innowacji na lokalnym rynku.

Kluczowym czynnikiem dla polskiej innowacyjności jest system edukacji. Kiedy zapytamy dzieci, kim chciałyby zostać w przyszłości, wskazują strażaka, lekarza, urzędnika czy policjanta, nie zaś przedsiębiorcę. To się nie zmieni, dopóki nie wyjaśnimy dzieciom, że podejmowanie ryzyka procentuje, że warto być przedsiębiorczym. Niestety, praktyka codziennego biznesu pokazuje, że administracja publiczna i system prawny niejednokrotnie stanowią obciążenie i zniechęcają biznes do odważnych, innowacyjnych działań.

Dotychczasowym czynnikiem wstrzymującym niejako rozwój innowacyjności była również sytuacja gospodarcza. Dobra koniunktura jest wrogiem innowacyjności. Kiedy wszystko idzie dobrze, wydatki na badania i rozwój w przedsiębiorstwach maleją, a sami przedsiębiorcy są mniej skłonni do wdrażania nowych rozwiązań do swoich modeli biznesowych, które przecież w swojej dotychczasowej formie sprawdzają się na rynku. Można się zatem spodziewać, że wraz ze spowolnieniem gospodarki Polska ma szansę ponownie wejść w fazę większej innowacyjności. Trzeba będzie robić więcej za mniej, a ograniczenie strony kosztowej w pierwszej kolejności wymusi na polskich firmach wprowadzanie nowych rozwiązań w obszarach organizacyjnym i procesowym, czyli w takich, gdzie można uzyskiwać oszczędności bez potrzeby angażowania większych nakładów finansowych. Z tego względu innowacyjność w Polsce staje przed szansą, która – miejmy nadzieję – zostanie właściwie wykorzystana.

Mariusz Grendowicz, prezes BRE Banku