Strefa euro przyczyniła się do silnego rozwoju rynków finansowych. Podmioty w poszczególnych krajach zyskały dostęp do rynków zagranicznych, zmniejszyła się zależność od krajowych zasobów oszczędności. Szybko się okazało, że kanał finansowy w strefie euro pełni ważną rolę w wygładzaniu szoków asymetrycznych.
Na kanał finansowy składają się kanały kredytowy i kapitałowy. Ten pierwszy pozwala czerpać dochody z aktywów zagranicznych, przez co m.in. dywersyfikuje się ryzyko i wygładza konsumpcję. Drugi z kanałów umożliwia krajowym podmiotom dostęp do zagranicznego rynku kredytowo-depozytowego.
Badania pokazują, że w strefie euro kanał finansowy jako mechanizm łagodzenia szoków jest dosyć efektywny, przy czym bardziej skuteczny jest kanał kredytowy – wygładza 25 – 41 proc. wahań produkcji i dochodu, kapitałowy natomiast – od 2 do 14 proc.
Istotne jest, że efektywność opisywanych mechanizmów w strefie euro rośnie. Relatywnie wysoko rozwinięte rynki finansowe w eurolandzie są ze sobą w znacznym stopniu zintegrowane, ponadto podejmowane są liczne działania mające na celu znoszenie ograniczeń w swobodnym przepływie kapitału inwestycyjnego. W miarę postępowania globalizacji rynków finansowych, liberalizacji przepływów kapitałowych, a także osłabienia zjawiska przeinwestowania w aktywa krajowe integracja rynków finansowych państw strefy euro jest coraz pełniejsza, co stwarza korzystne warunki do oddziaływania finansowych mechanizmów łagodzenia skutków szoków.
Nie można wykluczyć, że ostatnie zawirowania na globalnych rynkach finansowych mogą krótkookresowo zakłócić skuteczność wygładzania wstrząsów przez ten kanał. Trzeba jednak pamiętać, że jest on efektywny przy szokach asymetrycznych, dotykających jeden kraj w większym stopniu niż inne, a nie przy szokach globalnych, z jakim mamy obecnie do czynienia.
