Losy największych transakcji w prywatyzacji 2010r.

Dziś ważą się losy dwóch nie tylko najważniejszych procesów prywatyzacyjnych w tym roku, ale też najważniejszych dla przyszłości branży energetycznej. Na wpływy ze sprzedaży poznańskiej Enei i gdańskiej Energi czeka też minister finansów. Dzięki tym transakcjom minister skarbu zdoła nie tylko wypełnić tegoroczny plan przychodów, ale i przekroczyć go na tyle, by pobić rekord prywatyzacyjny z 2000 roku, czyli czasów rządu Jerzego Buzka.

[wyimek][link=http://www.rp.pl/artykul/547925.html]Rozmowa z Adamem Jasserem[/link], sekretarzem Rady Gospodarczej przy premierze – jaki związek ma budowanie narodowych czempionów z nowym ładem korporacyjnym – pyta Jakub Kurasz[/wyimek]

Wniosek PGE do Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów może przesądzić o tym, czy dojdzie do sprzedaży Energi, wartej 7,5 mld zł. Natomiast wybór inwestorów do wyłącznych negocjacji zadecyduje o losach trzech firm, które już są na polskim rynku energetycznym, a które liczą na silne wzmocnienie pozycji po przejęciu Enei.

Zarząd PGE ma wyjątkowo trudne zadanie do wykonania. Musi tak przygotować wniosek do UOKiK, by uzyskać zgodę jej prezes Małgorzaty Krasnodębskiej-Tomkiel na przejęcie Enei, mimo że przez to wzmocni swoją już i tak dominującą pozycję na rynku.

Według informacji “Rz” szefowie PGE analizują ciągle dwie możliwości, choć wcześniej wydawało się niemal pewne, że wystąpią o tzw. warunkową zgodę. Równie poważnie rozważana jest możliwość przesłania wniosku o tzw. nadzwyczajną zgodę. Różnica polega na tym, że w pierwszym przypadku grupa może zaproponować nawet sprzedaż niektórych aktywów i pod tym warunkiem zrealizować transakcję zakupu Energi.

Jak twierdzą nasi rozmówcy związani ze spółką, analizowana jest możliwość sprzedaży elektrowni Ostrołęka, należącej do Energi. Zarząd liczy się jednak z tym, że taka opcja wzbudzi wiele kontrowersji, zwłaszcza społecznych. Poza tym minister skarbu w umowie prywatyzacyjnej zobowiązał PGE do zachowania wszystkich rodzajów działalności przez Energę.

Dlatego więc zarząd PGE bliższy jest złożeniu wniosku do UOKiK o zgodę nadzwyczajną. Może on argumentować, że przejęcie Energi przyczyni się do “rozwoju ekonomicznego i może wywrzeć pozytywny wpływ na gospodarkę narodową”. – W praktyce chodziłoby więc o interes publiczny i bezpieczeństwo energetyczne, skoro Energa ma odpowiadać za realizację programu energetyki jądrowej w naszym kraju – mówi nasz rozmówca.

W ostateczną fazę wszedł także proces prywatyzacji Enei. – Wszyscy czterej inwestorzy, którzy złożyli ministrowi skarbu wiążące oferty na zakup akcji poznańskiej Enei, wycenili je powyżej 5,4 mld zł – mówi nam osoba związana z tą transakcją.

Zainteresowane nabyciem pakietu 51 proc. akcji poznańskiej firmy, która jest trzecią co do wielkości w branży w kraju, są czeski EP Holding, francuskie koncerny EDF i GDF Suez oraz Kulczyk Investments. Każda z nich zaproponowała cenę powyżej 24 zł za akcję, a skoro różnice w ich ofertach są niewielkie, to jak twierdzą bankowcy inwestycyjni, minister może wybrać nawet trzech inwestorów do dalszych negocjacji. Zwłaszcza że w takiej sytuacji może próbować uzyskać lepszą cenę. Wczoraj akcje Enei na giełdzie zyskały na wartości 1,5 proc. i kosztowały 23,11 zł.

Niektóre z ofert mają charakter warunkowy. Oznacza to, że inwestorzy uzależniają cenę i transakcję od spełnienia pewnych warunków, czyli na przykład zgód swoich rad nadzorczych czy przepisów prawa. Według naszych informacji bezwarunkową ofertę złożyła tylko firma Kulczyk Investments, co świadczy o determinacji z jednej strony, a z drugiej – oznacza, że jest gotowa kupić Eneę, nawet gdy zmieni się sytuacja na rynku energetycznym.

Minister skarbu chce sfinalizować transakcję jeszcze przed końcem roku. Inwestor będzie musiał ogłosić wezwanie też na giełdzie, by nabyć pakiet od Skarbu Państwa i zobowiązać się do odkupienia akcji od pracowników.

[ramka]Opinia

[i]Paweł Grzejszczak ekspert branży, radca prawny[/i]

UOKiK z założenia ma przeciwdziałać koncentracji na rynku i chronić konkurencję. Z prostego wyliczenia wynika, że po przejęciu Energi PGE wzmocni i tak już dominującą pozycję. Firma może oczywiście zabiegać o zgodę, powołując się na interes publiczny lub udowadniać, że wkrótce ma działać na rynku europejskim. Ale UOKiK ma obowiązek ochrony polskich odbiorców energii, więc nie można mu odmawiać prawa do patrzenia na transakcję przez pryzmat tylko naszego rynku. Tym bardziej że na razie PGE jednak prowadzi działalność jedynie w Polsce.

[srodtytul]Związkowe ultimatum[/srodtytul]

Związki zawodowe działające w poznańskiej Enei sprzeciwiają się prywatyzacji firmy. W wydanym wczoraj oświadczeniu zapowiadają protest społeczny. W liście podpisanym przez szefów wszystkich organizacji związkowych działających w Enei czytamy, że sprzedaż tej firmy inwestorowi „jest szkodliwa z punktu widzenia interesów obywateli“. Związkowcy uważają, że prywatyzacja „stwarza zagrożenie utraty kontroli przez państwo nad strategiczną dziedziną gospodarki, jaką jest elektroenergetyka“. Związkowcy z Enei nie oczekują już rozmów z ministrem skarbu, ale jak sami przyznają, stawiają mu „ultimatum“ i żądają wstrzymania prywatyzacji. W przeciwnym razie może dojść do swoistego „nieposłuszeństwa obywatelskiego“. „Nie strajkiem będziemy straszyć“, (...) ale „wystarczy dwudniowa absencja w pracy“ – napisali związkowcy w oświadczeniu. W Enei pracuje 10 tys. ludzi, a związki zawodowe są bardzo aktywne. Rok temu, gdy minister skarbu podjął pierwszą – nieudaną – próbę wyboru inwestora dla firmy, także protestowały, ale do strajku nie doszło. Pracownicy poznańskiej firmy mają gwarancje zatrudnienia do 2017 r. Minister skarbu, uzgadniając warunki umowy z inwestorem, powinien zapewnić załodze utrzymanie pakietu socjalnego.

[/ramka]