Zbliżający się sezon letni powoduje wzmożone zainteresowania branżą turystyczną. To zainteresowanie jest tym bardziej uzasadnione, iż corocznie zdarzają się mniej lub bardziej spektakularne bankructwa biur podróży. Arabska wiosna w takich krajach jak Tunezja i Egipt mocno nadszarpnęła dochody z turystyki w tych krajach i rykoszetem odbiła się na części naszych biur podróży. Według Krajowego Rejestru Długów w połowie maja figurowało w nim 166 biur i agencji podróży („Rz" z 25.05.2011), czyli o 80 proc. więcej niż w ubiegłym roku, a analitycy branży alarmują o pogarszającej się kondycji przedsiębiorstw turystycznych.
21 kwietnia minister sportu i turystyki wydał m.in. rozporządzenie w sprawie wzorów formularzy umowy gwarancji bankowej, umowy gwarancji ubezpieczeniowej oraz umowy ubezpieczenia na rzecz klientów realizując tym samym postanowienia art. 5 ustawy z 29.08.1997 r. (z późniejszymi zmianami) o usługach turystycznych. Artykuł 5 wspomnianej ustawy o usługach turystycznych miał na celu wprowadzenie obowiązkowych ubezpieczeń przez agencje i biura podróży dla zapewnienia z jednej strony wypłaty odszkodowań i/lub zwrotu poniesionych kosztów przez ich klientów, z drugiej – zapewnienia środków na sprowadzenie klientów biur do kraju, a często i uregulowanie zobowiązań (np. hotelowych) za bankrutujące biuro podróży. Innym celem artykułu 5 było zapewne wyeliminowanie z rynku usług turystycznych niesolidnych lub wręcz nieuczciwych biur podróży poprzez nałożenie obowiązkowego ubezpieczenia i zabezpieczenia.
***
Taki system funkcjonował z lepszymi lub gorszymi efektami od lat. Wojewódzkie urzędy marszałkowskie sprawujące pieczę na biurami podróży – przejmowały odpowiedzialność za opiekę nad klientami biur w przypadku ich bankructwa.
Nowe zarządzenie ministra sportu zmienia istniejącą sytuację nakładając na banki (wystawiające gwarancje) oraz towarzystwa ubezpieczeniowe (ubezpieczające działalność turystyczną) nowe,dodatkowe obowiązki oraz, co gorsza, wkraczając w kompetencje prawa bankowego poprzez określenie wielkości obowiązkowych gwarancji, ubezpieczeń oraz ich warunków (sprzecznych m.in. z art. 81 prawa bankowego).
Nie dość, iż wzory formularzy są nie do zaakceptowania przez banki i ubezpieczycieli, ale wzory naruszają, jak się wydaje, konstytucyjną swobodę warunków obrotu gospodarczego; co więcej. zmusza się instytucje finansowe do uruchomienia np. alarmowych, całodobowych służb dla podejmowania interwencji w przypadku bankructw oraz prowadzenia rozliczeń pomiędzy klientami a zbankrutowanymi biurami turystycznymi !
