Oszuści mogą stworzyć kopię oficjalnej strony banku i umieścić ją w domenie o nazwie łudząco podobnej do oryginału. Użytkownik klika odsyłacz maila, myśląc, że odwiedza prawdziwą stronę, i podaje swoje dane, które w rzeczywistości trafiają do rąk cyberprzestępców. Inny wariant może kryć w sobie odsyłacz przekierowujący użytkownika do zasobu osób trzecich, zawierającego szkodliwy program. Kradzież informacji z zainfekowanego systemu odbywa się w taki sam sposób jak kradzież z fałszywej strony internetowej lub poprzez przechwycenie informacji wprowadzonych do przeglądarki. Możliwe jest również bezpośrednie przechwytywanie informacji przy użyciu keyloggerów - specjalnych aplikacji rejestrujących wszystkie znaki wprowadzane przez użytkownika z klawiatury komputera lub przychwytujących obrazki z zawartością ekranu zainfekowanej maszyny.
Dobrym przykładem jest trojan MultiPhishing wykryty przez ekspertów z Kaspersky Lab w styczniu 2012 r. Szkodnik ten został stworzony w celu kradzieży danych uwierzytelniających ze stron popularnych europejskich banków. Po przeniknięciu do komputera ofiary trojan nie ujawnia się aż do momentu zalogowania się użytkownika do serwisu bankowości online jednego z atakowanych banków. Gdy to nastąpi, szkodnik wyświetla okno imitujące formularz autoryzacyjny banku i zamyka prawdziwe pole do wpisywania danych. Jeżeli użytkownik nie nabierze podejrzeń i wprowadzi żądane dane, zostaną one natychmiast przesłane do właścicieli trojana. MultiPhishing jest wykrywany na całym świecie, jednak większość przypadków infekcji występuje w Wielkiej Brytanii.
W jaki sposób banki chronią nasze pieniądze
Aby zapewnić ochronę swoim klientom przed opisywanymi zagrożeniami, banki stosują własne, dość skuteczne techniki. Na przykład, w przypadku stosowania podwójnego uwierzytelnienia klient wykorzystuje dwa hasła: pierwsze w celu zalogowania się, drugie (jednorazowe) – do potwierdzenia płatności i innych transakcji. Metoda ta może być połączona z systemem haseł jednorazowych przysyłanych przez bank na telefon komórkowy użytkownika. Alternatywnie, klient może otrzymać token sprzętowy umożliwiający generowanie haseł na żądanie lub kartę-zdrapkę. Na koniec warto wspomnieć, że w przypadku transakcji online, serwisy bankowe wykorzystują bezpieczne połączenie SSL, które zmniejsza ryzyko kradzieży danych podczas transmisji.
Jak przypominają jednak analitycy Kaspersky Lab, ani bezpieczne połączenie, ani podwójne uwierzytelnienie nie jest panaceum na cyberkradzież. Mobilna wersja ZeuSa, znana jako ZitMo (Zeus-in-the-Mobile), potrafi przechwytywać SMS-y zawierające hasło jednorazowe oraz wysyłać je oszustom. Dlatego niezbędne jest wzięcie spraw we własne ręce i zainstalowanie oprogramowania bezpieczeństwa, które może znacznie wzmocnić ochronę zapewnianą przez bank.
Jak utrudnić życie cyberprzestępcom
Eksperci z Kaspersky Lab przygotowali kilka porad zwiększających bezpieczeństwo transakcji finansowych i zakupów online:
- Loginy i hasła do konta bankowego powinny być trudne do odgadnięcia (przynajmniej 8 znaków, wielkie i małe litery oraz znaki specjalne).
