Ten zarzut w stosunku do pracy Skarżącej jest niesłuszny, bo taki zarzut apelacyjny Skarżąca przecież postawiła. Następnie SSA Zofia Krupa stwierdziła, że Skarżąca słusznie postawiła zarzut obrazy prawa materialnego, co kłóci się z jej twierdzeniem jakoby wszystkie zarzuty apelacyjne Skarżąca postawiła nieprawidłowo. SSA Z. Krupa nie wyjaśniła na czym polega nieprawidłowość wszystkich zarzutów postawionych przez autora apelacji, skoro wedle jej oceny należało postawić zarzut bezwzględnej przyczyny odwoławczej, który Skarżąca przecież postawiła.
Natomiast egzaminator Waldemar Ryba zarzuca apelacji autorstwa Skarżącej jakoby nie zauważyła ona potrzeby postawienia zarzutu naruszenia art. 60 § 3 KK. Jednakże Skarżąca taki zarzut apelacyjny postawiła.
Od skarżącej
Zdaniem wnoszącej niniejszą skargę zarzuty obojga Egzaminatorów, w aspekcie czynu zakwalifikowanego jako przywłaszczenie pieniędzy i kwalifikowanego z art. 284 § 2 KK, iż wadliwie skoncentrowała się na braku zamiaru przywłaszczenia po stronie oskarżonego nie są słuszne i pozostają w sprzeczności z dokonaną przez nich oceną, że oskarżony nie przywłaszczył sobie pieniędzy zlecającej dzieło do wykonania. Wszakże przyjęcie przez Egzaminatorów, iż oskarżony Jerzy Goliński stał się właścicielem wypłaconych mu pieniędzy stanowiących część wynagrodzenia, świadczy o braku zamiaru przywłaszczenia. Przede wszystkim jednak wskazać należy na to, iż nie można twierdzić, jak zrobili to Egzaminatorzy, że autor apelacji skoncentrował się na braku zamiaru po stronie sprawcy, w szczególności dotyczy to oceny SSA Zofii Krupy, ponieważ autorka apelacji nigdzie w jej treści nie zawarła sformułowania, iż stawia zarzut braku zamiaru po stronie sprawcy. W istocie więc, dokonana przez Egzaminatorów, w tym aspekcie, ocena pracy autorki apelacji, rozmija się z treścią apelacji. Istotnie Skarżąca przyznaje, że nie wyeksponowała przedawnienia karalności czynu ściganego z oskarżenia prywatnego, kwalifikowanego z art. 157 § 2 KK. Tym niemniej po-stawiony zarzut i powołanie bezwzględnej przyczyny odwoławczej, w odniesieniu do tego czynu, było prawidłowe. Odnosząc się do zarzutu podniesionego przez jednego z Egzaminatorów adw. Waldemara Rybę w uzasadnieniu oceny cząstkowej, że Skarżąca używa języka prostego i niestarannego, stwierdzić należy że prostota języka apelacji nie może być traktowana jako wada. Przeciwnie jest to raczej zaleta apelacji. Natomiast adw. Waldemar Ryba nie wskazał w ogóle na czym polega niestaranność języka. Zatem taki zarzut należy traktować jako nieuzasadniony.
Dodatkowo, podkreślić należy, że zarzut dotyczący języka stawia tylko jeden z Egzaminatorów, drugi zaś SSA Zofia Krupa takich zarzutów, w swej ocenie cząstkowej pracy Skarżącej, nie zawarła. Całościowa analiza sporządzonej przez Skarżącej apelacji prowadzi do wniosku, że żadne z zarzuconych jej uchybień nie jest tego rodzaju, aby uzasadniało wystawienie oceny niedostatecznej w pięciostopniowej skali ocen. Pewne usterki pracy mogą ewentualnie wpływać na obniżenie oceny, ale nie uzasadniają dyskwalifikacji całej pracy, a tym samym ustalenia negatywnej oceny z egzaminu adwokackiego. Egzaminatorzy wystawiając ocenę niedostateczną nie wzięli pod uwagę, że spełnienie przez Skarżącą, opisanych powyżej wymogów merytorycznych i formalnych apelacji, nie daje podstaw do zdyskwalifikowania pracy. Praca Skarżącej, autorki apelacji, aczkolwiek zawierająca uchybienia, nie może w całości zostać zdyskwalifikowana. Oceny egzaminatorów zawierają się przecież w skali ocen od niedostatecznej do celującej. W sytuacji gdy autorka apelacji powołała wszystkie istotne za-rzuty apelacyjne i w przypadku dwóch czynów przypisanych oskarżonemu, tj. przestępstwa kradzieży z włamaniem i przestępstwa przywłaszczenia, zarzuty te były prawidłowe, uwzględniając także, że zarzut dotyczący czynu trzeciego, polegającego na naruszeniu czynności narządów ciała był prawidłowy, a jedynie jego Uzasadnienie było częściowo wadliwe, należy przyjąć, iż apelacja w przeważającej mierze była prawidłowa, wskazała prawidłowe zarzuty i prawidłowe wnioski. Mając na względzie powyższą argumentację, należy stwierdzić, że sporządzona przez Skarżącą apelacja zawiera prawidłowe zarzuty stanowiące przedmiot zadania z zakresu prawa karnego oraz pozytywne wyniki z pozostałych części egzaminu zawodowego, wskazują na jego przygotowanie do samodzielnego wykonywania zawodu adwokata. W uzasadnieniu ocen cząstkowych brak wyjaśnienia podstaw wnioskowania przeciwnego, tj. o nieprzydatności Skarżącej do tego zawodu. W świetle powyższego zachodzą podstawy do podwyższenia oceny otrzymanej przez Skarżącą z części pierwszej egzaminu do oceny dostatecznej. Skarżąca przyjmując otrzymaną ocenę przyznaną przez Egzaminujących wraz z jej uzasadnieniem ma świadomość ułomności sporządzonej apelacji, jednakże ze względu na powyższe oraz czas, w którym do opracowania tak istotnego dokumentu w warunkach egzaminacyjnych posiada wyłącznie sześć godzin, autorka apelacji podkreśla, iż ze względu na ochronę interesu oskarżonego obrońca dysponuje większym zasobem czasu na analizę akt sprawy i sporządzenie apelacji, a Egzamin polega na sprawdzeniu umiejętności należytego reprezentowania klienta, co w apelacji uczyniła Skarżąca. Mając to na uwadze, Skarżąca wnosi jak w części wstępnej odwołania. (podpis)
Załącznik: