Siłą rzeczy moje wakacyjne towarzystwo składało się z polityków wplątanych w większe i mniejsze afery. Codziennie widziałam te same twarze, z makabrycznym grymasem udawanego uśmiechu albo zmęczenia samym sobą, już nie do ukrycia. Właściwie sfera polityczna zamieniła się w kronikę kryminalną na poziomie szarej strefy. Z drugiej strony inny temat – naprawdę gorący, coraz więcej wiadomości o wichurach, suszach, pożarach i wymierających gatunkach zwierząt. Jeden przycisk i znowu zbliżenie twarzy skompromitowanego polityka. Rodzaje bodźców i ich waga tak różna, że obezwładnia.

A może rzeczywiście wyjechać? Bez laptopa, jak najdalej od mediów? Zobaczyć wszystko w innej skali, napatrzyć się na fale, na skały w otwartej przestrzeni? Lecę. Mam miejsce przy oknie samolotu. Większość pasażerów tak jak ja patrzy w okno. – Sucho – słyszę z tylnego fotela. – Sucho – potwierdza ktoś inny. Cieszę się, że to słyszę, bo mogłabym swoje wrażenia uznać za przesadę. A je...

CZYTAJ TAKŻE

Ważne pytania do Konfederacji

Zwierzęca wunderwaffe

REKLAMA

Napisałam o LGBT, więc zostałam nazistką

Marzy mi się dyskusja homoseksualisty z gejem

REKLAMA