Na położonej wyżej równinie na północ od Campus Martius znajdował się rzucający się w oczy, zagadkowy i wzbudzający żywe dyskusje element krajobrazu, który wymykał się gotowym interpretacjom, oprócz takiej, że musiało to być dzieło jakiegoś prehistorycznego i dawno wymarłego ludu. Na powierzchni około 36 hektarów rozmieszczone były w liniach prostych konstrukcje ziemne: pagórki tworzące rodzaj kwadratu, nad którymi górował dziewięciometrowy kurhan w kształcie stożka. Rufus Putnam, który sporządził dokładne mapy okolicy, nazwał cały system kopców „Starożytnymi Budowlami", a stożkowate wzniesienie zyskało miano „Wielkiego Kopca".
Relacje o tego typu ziemnych budowlach bardzo ekscytowały uczonych na Wschodnim Wybrzeżu. Ezra Stiles, rektor Yale, uważał, że stanowią one dowód na to, że Indianie wywodzą się od Kananejczyków, wygnanych z Palestyny przez Jozuego. Z kolei Benjamin Franklin przypuszczał, że kopce mogły zostać usypane przez hiszpa...
Wybierz najkorzystniejszą ofertę i zyskaj dostęp do najważniejszych tekstów rp.pl z sekcji: Wydarzenia, Ekonomia, Prawo, Plus Minus; w tym ekskluzywnych tekstów publikowanych wyłącznie na rp.pl.
Dostęp do treści rp.pl - pakiet podstawowy nie zawiera wydania elektronicznego „Rzeczpospolitej”, archiwum tekstów, treści pochodzących z tygodników prawnych, aplikacji mobilnej i dodatków dla prenumeratorów.
