Założenie, że 10-letni pies odpowiada wiekiem 70-letniemu człowiekowi mogło powstać na podstawie średniej oczekiwanej długości życia gatunków.

Teraz, jak donosi "Science", badacze znaleźli metodę przeliczania wieku mającą umocowanie w nauce. Wykorzystali fakt istnienia tzw. zegara epigenetycznego, czyli zachodzenia zmian w DNA wraz z upływem czasu.

Jedna z tych zmian, czyli przyłączanie grup alkilowych (metylowych) do pewnych sekwencji DNA, odzwierciedla wiek człowieka, czyli wpływ, jaki na ciało mają choroby, styl życia i geny.

Z powodu tej charakterystyki, metylacja DNA mogłaby być wykorzystywana do szacowania wieku lub przewidywania spodziewanej długości życia.

Rasa labrador retriever w centrum uwagi

Proces ten zachodzi nie tylko u ludzi, ale także u myszy, szympansów czy psów, które zdają się mieć własne zegary epigenetyczne. By sprawdzić, jak różnią się one od zegara człowieka, badacze z Uniwersytetu Kalifornijskiego pod przewodnictwem genetyka Treya Idekera przyjrzeli się psom - istotom żyjącym w podobnym co ludzie środowisku i często korzystającym z podobnej opieki medycznej.

Jak pisze "Science", psy wszystkich ras rozwijają się w podobny sposób, osiągając dojrzałość płciową ok. 10 miesiąca i umierając przed ukończeniem 20 lat. Zespół Idekera skoncentrował się na jednej rasie (labrador retriever), analizując genomy 104 osobników w wieku od 4 tygodni do 16 lat. Badanie wykazało, że związana z upływem czasu metylacja u psów przebiega podobnie jak u ludzi.

Wzór na określenie "ludzkiego" wieku psa

Na podstawie badań naukowcy opracowali nowy sposób przeliczania wieku psów na wiek ludzi. Mnożenie przez siedem nie wystarczy. Według podanego przez nich wzoru, dla psów od 1 roku życia "ludzki" wiek psa to szesnastokrotność logarytmu naturalnego z liczby lat psa, powiększona o 31.

Dla przykładu, logarytm naturalny z 12 to 2,48, co pomnożone przez 16 da 39,68. Gdy do tej liczby dodamy 31, otrzymamy "ludzki" odpowiednik wieku czworonoga, czyli nieco ponad 70,5 roku.

Dwuletni pies jest w średnim wieku

Według naukowców z Uniwersytetu Kalifornijskiego, na podstawie danych o metylacji można stwierdzić, że etapy życia u psów i ludzi pokrywają się. Dla przykładu, siedmiotygodniowe szczenię to odpowiednik 9-miesięcznego niemowlęcia - u obu zaczynają wychodzić zęby. Wzór zgadza się także w przypadku średniej długości życia labradorów i ludzi, wynoszących odpowiednio 12 i 70 lat.

Z badań wynika, że psi zegar epigenetyczny początkowo tyka znacznie szybciej niż u ludzi, by później zwolnić. Dwuletni labrador może zachowywać się jak szczeniak, ale w istocie jest już w średnim wieku - pisze "Science".