Bankowcy eurorealiści

28 proc. uważa je za „bardzo prawdopodobne", a 4 proc. za „niemal pewne". Przy tym aż 33 proc. bankowców wskazało na procesy dezintegracyjne UE jako największe zagrożenie dla europejskiej gospodarki. Skąd taki pesymizm wśród przedstawicieli branży bankowej? Wystarczy się rozejrzeć. W mediach co jakiś czas pojawiają się alarmistyczne historie o twardym brexicie, włoski rząd wyłamał się z unijnej ortodoksji i stawia się Paryżowi, Berlinowi i Brukseli w kwestii polityki gospodarczej oraz imigracyjnej. Ambitne plany francuskiego prezydenta Macrona na zreformowanie Unii na razie ugrzęzły. Człowiek fetowany w zeszłym roku niemal jako „zbawca liberalnego porządku" traci popularność w swoim kraju i ma problemy z przekonaniem do swoich pomysłów nawet Niemców. Same Niemcy wciąż mierzą się z kryzysem imigracyjnym, w który same się wpakowały i który napędza popularność tzw. populistów w Europie. Na dodatek idą na konfrontację z USA, która nie może się podobać części państw Unii. Europejscy liberałowie narzekają na „rasistów", populistów i fake newsy, a jakoś nie mogą przyjąć do wiadomości, że tracą poparcie i szacunek głównie w wyniku swoich błędów w polityce i totalnego wyobcowania z problemów zwykłych ludzi. Oczywiście wciąż jest za wcześnie, by wieszczyć rozpad strefy euro i klęskę unijnej integracji. Rządzący Europą establishment może utrzymywać się jeszcze długo przy władzy w wielu krajach Europy. Skoro jednak wśród przedstawicieli branży bankowej pojawia się fatalizm dotyczący przyszłości UE, to jednak coś może być na rzeczy. Polscy bankowcy nie wpatrują się w Unię jak w cudowną ikonę, tylko widzą w niej organizm polityczno-gospodarczy, który obok zalet ma też wady i błędy konstrukcyjne.